Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Edward Janeczko, Sędziowie NSA Barbara Gorczycka-Muszyńska (spr.), Joanna Runge-Lissowska, Protokolant Mariusz Bartosiak, po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 6 lutego 2004 r. sygn. akt II SA/Łd 1153/02 w sprawie ze skargi Prezydenta Miasta B. na decyzję Wojewody Ł. z dnia 5 lipca 2002 r. (...) w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości. oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 6 lutego 2004 r. oddalił skargę Prezydenta Miasta B. na decyzję Wojewody Ł. z dnia 5 lipca 2001 r. utrzymującą w mocy decyzję Starosty B. orzekającą o zwrocie na rzecz Janiny P. nieruchomości położonej w B. przy ul. L., oznaczonej w ewidencji gruntów jako działki Nr 65/3, 71/13, 71/15, 71/17 i zobowiązującą jednocześnie Janinę P. do zwrotu na rzecz Gminy zrewaloryzowanego odszkodowania w kwocie 6.423 zł. w terminie 3 miesięcy od dnia, w którym decyzja o zwrocie nieruchomości stanie się ostateczna.
W uzasadnieniu tego wyroku podano, że wskazane działki nabyte zostały od skarżącej przez Skarb Państwa w 1977 r., w trybie art. 6 ustawy z dnia 12 marca 1968 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./.
Do chwili wystąpienia przez skarżącą o zwrot tych działek tj. do dnia 14 listopada 1998 r. działki te nie zostały wykorzystane na cel wywłaszczenia zamierzony przy ich wykupie tj. pod budowę osiedla mieszkaniowego wraz z infrastrukturą. Zgodnie z art. 136 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543 ze zm./, który - stosownie do art. 216 tej ustawy stosuje się odpowiednio do nieruchomości przejętych lub nabytych na rzecz Skarbu Państwa m.in. na podstawie art. 6 cyt. ustawy z dnia 12 marca 1968 r. - można żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości, jeżeli stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Zbędność owego celu została sprecyzowana w art. 137 par. 1 ustawy i jest nią: upływ siedmiu lat od dnia, w którym ostateczna stała się decyzja o wywłaszczeniu, albo utrata mocy decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, a cel ten nie został zrealizowany. Sąd wskazał przy tym, że przesłanka z art. 137 ust. 1 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami musi dotyczyć konkretnej nieruchomości, tj. co do której wszczęto postępowanie w przedmiocie jej zwrotu.
Podnoszona w skardze okoliczność braku środków finansowych na dokończenie realizacji osiedla i bliżej niesprecyzowany zamiar wykorzystania w przyszłości wskazanych działek na potrzeby tego osiedla, nie może mieć żadnego prawnego znaczenia, skoro we okresie 7 lat od daty zawarcia umowy, w oparciu o art. 6 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. nie rozpoczęto na tych działkach robót związanych z realizacją celu wywłaszczenia.
Jednocześnie Sąd wskazał, że wprawdzie można mieć zastrzeżenie do faktu braku wyliczeń w decyzji organu I instancji wysokości odszkodowania przypisanego do zwrotu przez Janinę P., jednakże zważywszy, że odszkodowanie to zostało precyzyjnie wyliczone w decyzji organu I instancji z dnia 2 lutego 2001 r., to mimo, iż "w kontekście uchylenia tej decyzji powinno być powtórzone w nowej decyzji wydanej w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy - wada ta nie miała istotnego wpływu na wynik sprawy".
Skargę kasacyjną od tego wyroku wniósł Prezydent Miasta B., reprezentowany przez radcę prawnego Dobrosławę S.