Przyznając na podstawie art. 118 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1991 nr 7 poz. 24 ze zm./ nieodpłatnie własność działki gruntu, przydzielonej uprzednio do bezpłatnego użytkowania z tytułu przekazania gospodarstwa rolnego Państwu, nie można od jej powierzchni odliczać powierzchni działki gruntu pod budynkami, zwróconej właścicielowi tych budynków na podstawie art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym /Dz.U. nr 10 poz. 53/.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Piotra K. na decyzję Wojewody (...) z dnia 10 stycznia 1994 r. w przedmiocie przyznania własności działki gruntu i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu Rejonowego w Z., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Wojewody dziesięć złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.
Decyzją z dnia 12 sierpnia 1976 r. Naczelnik Gminy G. przejął na własność Państwa gospodarstwo rolne /bez budynków/ Piotra i Marcjanny małżonków K., położone we wsi W. Z., przyznając im do dożywotniego użytkowania działkę o powierzchni do 0,5 ha. Przejęcie nastąpiło w trybie przepisów ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o przekazywaniu gospodarstw rolnych na własność Państwa za rentę i spłaty pieniężne /Dz.U. nr 21 poz. 118/.
Decyzją Wójta Gminy G. z dnia 16 lipca 1990 r., na podstawie art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym /Dz.U. nr 10 poz. 53/, zwrócono Piotrowi K. działkę gruntu o powierzchni 0,14 ha, położoną w W. Z., oznaczoną numerem 364/2, gdyż znajdują się na niej budynki stanowiące jego własność.
Następnie, po stwierdzeniu nieważności uprzednio wydanych decyzji w sprawie przyznania własności działek będących w bezpłatnym użytkowaniu, decyzją Kierownika Urzędu Rejonowego w Z. z dnia 10 listopada 1993 r., wydaną na podstawie art. 118 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1991 nr 7 poz. 24 ze zm./, przyznano Piotrowi K. własność działki nr 560/3 o powierzchni 0,3597 ha. Uznano, że skoro wcześniej przyznano mu działkę pod zabudowaniami o powierzchni 0,14 ha, to obecnie można przekazać tylko działkę o powierzchni 0,36 ha, gdyż w sumie nie można zwrócić więcej niż 0,5 ha.
W piśmie z dnia 2 grudnia 1993 r. skierowanym do Urzędu Rejonowego Piotr K. - nie zgadzając się z decyzją z dnia 10 listopada 1993 r. - zażądał zwrotu gruntu o powierzchni 0,5 ha, to znaczy takiej, jaką ustalono w chwili przekazania gospodarstwa na własność Państwa. Do powierzchni tej nie powinno się wliczać gruntu niezbędnego do korzystania z zabudowań.
Pismo to zostało potraktowane jak odwołanie; po jego rozpatrzeniu, decyzją Wojewody (...) z dnia 10 stycznia 1994 r. utrzymano w mocy decyzję organu I instancji, uznawszy, że przyznanie działki gruntu o powierzchni żądanej przez Piotra K. doprowadziłoby do zwrotu gruntów państwowych znacznie przekraczających powierzchnię, do której jest uprawniony zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 29 maja 1974 r.
W skardze do sądu administracyjnego Piotr K. podtrzymał zarzuty podniesione w odwołaniu.
W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie z przyczyn podanych w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o przekazywaniu gospodarstw rolnych na własność Państwa za rentę i spłaty pieniężne /Dz.U. nr 21 poz. 118/, rolnik, który przekazał gospodarstwo rolne za rentę, mógł zatrzymać budynki wchodzące w skład nieruchomości przekazywanych Państwu; budynki te stawały się odrębnym od gruntu przedmiotem własności.
Niezależnie od tego - na podstawie art. 12 ust. 1 tej ustawy - na wniosek rolnika przydzielano mu do bezpłatnego użytkowania działkę gruntu rolnego o powierzchni do 0,5 ha; prawo do uzyskania przydziału takiej działki przysługiwało również rolnikowi, który nie zatrzymał na własność budynków.