Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta [...] w przedmiocie odrzucenia zarzutu do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Robert Sawuła /spr./ Sędzia NSA Maria Zarębska-Kobak AWSA Jolanta Ewa Wojtyna Protokolant ref. staż. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi M. i L.G. na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...].09.2003 r. Nr [...] w przedmiocie odrzucenia zarzutu do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. Stwierdza nieważność przedmiotowej uchwały. 2. Zasądza od Rady Miasta [...] na rzecz skarżących M. i L.G. kwotę 10 zł /dziesięć złotych/ tytułem zwrotu uiszczonego wpisu. 3. Określa, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Uzasadnienie strona 1/5

SA/Rz 1659/03

Uzasadnienie

M. i L. G. wnieśli skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego -Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie na uchwałę Rady Miasta [...] Nr [...] z dn. [...].09.2003r. w sprawie rozstrzygnięcia zarzutów wniesionych do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta [...] ul. Z., wnosząc o jej uchylenie. Uchwale postawiono zarzut naruszenia art.18 ust.2 pkt 2a, pkt 4 lit.c, pkt 8 ustawy z dn.7.07.1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 15 z 1999r., poz.139 ze zm.). Skarżący generalnie kwestionują projektowane poszerzenie ul. Z. na odcinku od ul. L. do granic miasta od strony Ś. w kierunku północno-zachodnim. Zaprojektowane poszerzenie tej drogi skutkować będzie zajęciem większości działki skarżących - o nr ewid. [...] pod zjazd, a co za tym idzie likwidację zagospodarowanego ogrodu i utratę naturalnego ekranu akustycznego. Wskazano także, że pomija się w planie dojazd do działek budowlanych. Skarga zarzuca także wadliwość pouczenia o prawie do wniesienia skargi do NSA na uchwałę Rady Miasta [...]. Skarżący formułują dalej zarzut łącznego rozpatrywania zarzutów wniesionych w różnych okresach wyłożenia projektu planu, przytaczając przepis art.18 ust.2 pkt 8 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym. Wskazano, że Prezydent Miasta [...] naruszył art.18 ust.2 pkt 9 cyt. ustawy, nie ogłaszając w miejscowej prasie o terminie sesji rady, na której miano rozpatrywać nieuwzględnione zarzuty i protesty. Skarżący wskazali, że uchwała wbrew swej treści nie zawiera uzasadnienia faktycznego i prawnego, a rada nie odniosła się do sugestii dotyczącej niewielkiej zmiany przebiegu drogi, nie wskazując przesłanek, którymi kierowano się przyjmując dane rozwiązanie planistyczne i nie uwzględniono propozycji przedstawionych w zarzucie. Akcentowanie zgodności projektu planu ze studium skarżący ocenili negatywnie, wywodząc iż dowolnie to pojęcie organ potraktował, pomijając kwestie objęcia pracami planistycznymi całego skrzyżowania, bez uwzględnienia wpływu na otoczenie planowanej drogi ekspresowej. Zmniejszenie linii zabudowy i przemianowanie kategorii drogi z 15 KG na 18 KZ oceniono jako pozorność czynności planistycznych i zapowiedź podwyższenia w przyszłości kategorii drogi. Wysoka kategoria drogi w ocenie skarżących, przy uwzględnieniu gęstej zabudowy mieszkaniowej wskazywałaby na prowadzenie prac planistycznych ze zbytnim rozmachem. Końcowo skarżący wskazali, iż nie uzyskali informacji, czy organ spełnił wszystkie wymogi formalnoprawne przy uchwalaniu planu.

Rada Miasta wniosła o oddalenie skargi podnosząc, że nie zakwestionował jej organ nadzoru, a następnie szczegółowo ustosunkowano się do zarzutów przywołanych w skardze. Zdaniem Rady poszerzenie ul. Z. może nastąpić po wykonaniu projektowanej drogi ekspresowej, przecinającej dzielnicę P., do tego czasu zajęty teren pod poszerzenie ulicy może być użytkowany w sposób dotychczasowy. Pismo przekazujące zaskarżoną uchwałę zawiera pouczenie o prawie do skargi do NSA OZ w Rzeszowie. Co do ogłoszenia w prasie, to wskazano, że takowe ogłoszenie ukazało się w dn.3.09.2003r., a dzień później skarżącym doręczono imienne zawiadomienie o terminie sesji, podczas której miano rozpatrywać zarzuty do planu, zachowując termin ustawowy do dokonania tej czynności. Odnośnie braku odpowiedzi na zarzuty organ szczegółowo wyjaśnił sposób postępowania po II wyłożeniu projektu planu. Wyjaśniono także, że uchwałą z dn. [...].12.1999r. [...] przystąpiono do opracowania Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego miasta [...] ul. Z., określając granice opracowania. W ramach tych granic nie ujęto terenów pod projektowany węzeł komunikacyjny, dlatego też ustalenia planu nie mogą dotyczyć tego obszaru. Podstawowym celem tego planu jest przeznaczenie terenów dotychczas rolnych na tereny budownictwa mieszkaniowego i zaprojektowanie układu komunikacyjnego, który zabezpieczałby układ dróg głównych, zbiorczych i lokalnych. Powołując się na § 7 ust.1 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dn.2.03.1999r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz.U. Nr 43, poz.430) najmniejsza szerokość w liniach rozgraniczających dla ulicy o klasie Z i przekroju dwujezdniowym wynosi 30m, zaś w wyniku interwencji mieszkańców zmieniono klasę drogi w celu zmniejszenia linii zabudowy z 40m na 25m, celem umożliwienia realizacji inwestycji na działkach. Odnośnie zarzutu naruszenia procedury planistycznej przywołano czynności, jakie były podejmowane w związku z pracami planistycznymi, wskazując w szczególności, że po II wyłożeniu projektu planu uzyskano dodatkowe uzgodnienie Wydziału Inwestycji i Drogownictwa Urzędu Miasta [...].

Strona 1/5