Na mocy art. 2 pkt. 2 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 12 poz. 50 ze zm./ od dnia 1 stycznia 1990 r. obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości w odniesieniu do stanowiących własność Państwa nieruchomości i obiektów budowlanych nie związanych trwale z gruntem obciąża posiadacza; który nieruchomością włada bezpośrednio, jako posiadacz zależny /dzierżawca, najemca/, a dopiero w dalszej kolejności - jako użytkownik czy zarządca.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Wiesława M. na decyzję Kolegium Odwoławczego przy Sejmiku Samorządowym w J.G. z dnia 19 września 1990 r. w przedmiocie wymiaru podatku od nieruchomości z tytułu posiadania garażu.
Zaskarżoną decyzją Kolegium Odwoławczego przy Sejmiku Samorządowym w J.G. z dnia 19 września 1990 r. nr KO/P/31/90 utrzymana została w mocy wydana na podstawie art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 12 poz. 50 ze zm./ i par. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 stycznia 1990 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 2 poz. 12/ decyzja Burmistrza Miasta i Gminy B. z dnia 14 sierpnia 1980 r. nr 503/90 o wymiarze Wiesławowi M. podatku od nieruchomości w wysokości 5.000 zł za 1990 r. z tytułu posiadania garażu. Z uzasadnienia tych decyzji wynika; że na mocy umowy najmu, zawartej dnia 29 maja 1977 r. z Administracją Budynków Mieszkalnych Kopalni Węgla Brunatnego w T., Wiesław M. otrzymał w używanie garaż samochodowy nr 7 o powierzchni 16,50 m2, stanowiący część składową zespołu bloków garażowych położonych w B. przy ul. E. nr 13, wybudowanych przez kopalnię. Zdaniem organów samorządu terytorialnego, nieruchomość ta stanowi własność Państwa, a Wiesław M. jest jej posiadaczem, wobec czego na mocy art. 2 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych ciąży na nim obowiązek podatkowy z tytułu podatku od nieruchomości.
W odwołaniu od decyzji Burmistrza i w skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Wiesław M. podnosił, że obowiązek podatkowy z tytułu podatku od nieruchomości obciąża osoby, które są właścicielami, posiadaczami albo wieczystymi użytkownikami nieruchomości lub obiektów budowlanych nie związanych trwale z gruntem. On zaś nie jest ani właścicielem nieruchomości w rozumieniu art. 140 Kc, ani jej posiadaczem samoistnym w rozumieniu art. 336 Kc; nie jest takie posiadaczem nieruchomości lub posiadaczem obiektu budowlanego nie związanego trwale z gruntem ani też wieczystym użytkownikiem nieruchomości w rozumieniu art. 232 Kc. Właścicielem garażu i zarządcą gruntu, na którym garaż został wzniesiony, jest Kopalnia Węgla Brunatnego w T. zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 i art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 14 poz. 74/ i na niej ciąży obowiązek podatkowy. On natomiast jako najemca i posiadacz zależny pomieszczeń garażu zobowiązany jest z tytułu umowy najmu do uiszczania czynszu najmu i świadczeń określonych w tej umowie. Wydatki związane z podatkiem od nieruchomości są zaliczane do kosztów eksploatacji, które pokrywane są z wpływów z czynszu najmu zgodnie z par. 15 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe /Dz.U. nr 40 poz. 230 ze zm./.
W odpowiedzi na skargę Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie i wyjaśniło, że skarżący jako najemca garażu stanowiącego część składową nieruchomości jest posiadaczem zależnym tej części nieruchomości i wobec tego ciąży na nim obowiązek podatkowy. Powołany zaś przez skarżącego par. 15 rozporządzenia w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe szczegółowo wymienia w ustępie drugim wydatki, które zalicza się do kosztów eksploatacji. W wyliczeniu tym nie wyszczególniono należności podatkowych.