Organy skarbowe nie mają podstaw do obciążenia spółdzielni mleczarskiej na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195/ kwotą nienależną w wysokości pełnej ceny sprzedanych przez nią artykułów mleczarskich zakwalifikowanych do środków spożywczych o niewłaściwej jakości zdrowotnej w rozumieniu par. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 kwietnia 1973 r. w sprawie zasad postępowania ze środkami spożywczymi i używkami o niewłaściwej jakości zdrowotnej /Dz.U. nr 19 poz. 110/, jeżeli właściwy organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej nie wydał decyzji o nieprzydatności środka spożywczego do żywienia ludzi bądź przeznaczeniu na inne cele lub zniszczeniu środka spożywczego, przewidzianej w par. 3 ust. 1 tego rozporządzenia.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w Z. na decyzję Izby Skarbowej w L. z dnia 30 kwietnia 1990 r. w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnej i kwoty dodatkowej i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Urzędu Skarbowego w Z. co do części kwoty nienależnej i dodatkowej, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Izby Skarbowej w L. kwotę dwieście pięćdziesiąt tysięcy dwieście dwadzieścia dwa złote tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącej spółdzielni: w pozostałej części oddalił skargę na podstawie art. 207 par. 5 Kpa.
Decyzja z dnia 30 kwietnia 1990 r. Nr IS I/1/C/73-14/90/A Izba Skarbowa w L. utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w Z. z dnia 28 marca 1990 r. Nr 959/90, w której na zasadzie art. 20 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o ocenach /Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195/ ustalono, że Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska w Z. obowiązana jest przekazać do budżety państwa kwotę nienależną w wysokości 33.362.900 zł z tytułu sprzedaży artykułów mleczarskich nieprzydatnych do spożycia oraz kwotę dodatkową w wysokości 50.044.300 zł z tytułu niezwrócenia nabywcom kwoty nienależnej, określonej wyżej. W uzasadnieniu decyzji podano, że w wyniku kontroli przestrzegania przez Okręgową Spółdzielnię Mleczarską w Z. norm jakościowych sprzedawanych artykułów mleczarskich i stosowania przepisów o obniżce cen towarów niepełnowartościowych, przeprowadzonej w okresie od 2 do 31 stycznia 1990 r., organy skarbowe stwierdziły, że Spółdzielnia w 1989 r. sprzedała artykuły mleczarskie zdyskwalifikowane i mające cechy dyskwalifikujące za cenę 74.354.732 zł. Na podstawie wyników badań laboratoryjnych, wykonanych przez laboratoria Terenowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Z., Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w L. i przez laboratorium zakładowe Spółdzielni, oraz na podstawie opinii dyrektora Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w L., wyrażonej w piśmie z dnia 13 grudnia 1989 r. Nr WSE-X-4430-2-9-89/5170, zakwalifikowano część sprzedanych artykułów mleczarskich o wartości 26.916.200 zł do środków spożywczych o niewłaściwej jakości zdrowotnej ze względu na stwierdzoną ilość drobnoustrojów niechorobotwórczych większą od dopuszczalnych norm, a z pozostałych artykułów zakwestionowanych zakwalifikowano część wyrobów o wartości 28.447.263 zł do obniżenia ceny o 20 procent, co wynosiło 5.689.500 zł, i część wyrobów o wartości 18.158.690 zł do obniżenia ceny o 10 procent, co wyniosło 1.815.700 zł. Podstawę zakwestionowania powyższych partii wyrobów stanowiło ich skażenie drobnoustrojami niechorobotwórczymi w mniejszych ilościach, zawartością pleśni, drożdży i zanieczyszczeniami mechanicznymi bądź niewłaściwa zawartość tłuszczów i wody. Ponadto, według ustaleń kontroli, Spółdzielnia stosowała zbyt wysokie ceny serów twardych II gatunku. Zgodnie z zarządzeniem nr 30 Ministra Finansów z dnia 15 czerwca 1987 r. w sprawie branżowych minimalnych opustów cen umownych towarów objętych normami państwowymi /PN i BN/ /Dziennik Urzędowy Cen Nr 5 poz. 37/ stawka minimalnego opustu ceny towaru II gatunku wynosi 20 procent, Spółdzielnia natomiast stosowała opust 10 procent. Różnica w uzyskanej z tego tytułu nienależnej kwocie wyniosła 1.444.500 zł. Łączna suma kwoty nienależnej zatem wynosi 33.362.900 zł. Kwota ta nie została dotychczas przez Spółdzielnię zwrócona kupującym ani nie została przekazana do budżetu, wobec czego na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy o cenach organ skarbowy obciążył Spółdzielnię kwotą dodatkową, stanowiącą 150 procent kwoty nienależnej i wynoszącą 50.044.300 zł.