Postępowanie wyjaśniające w rozumieniu przepisu art. 138 par. 2 Kpa dotyczyć może jedynie wyjaśnienia w drodze stosownych dowodów stanu faktycznego, istotnego dla rozstrzygnięcia sprawy a nie okoliczności natury prawnej.
Postępowanie wyjaśniające w rozumieniu przepisu art. 138 par. 2 Kpa dotyczyć może jedynie wyjaśnienia w drodze stosownych dowodów stanu faktycznego istotnego dla rozstrzygnięcia sprawy a nie okoliczności natury prawnej.
uchyla zaskarżoną decyzję w przedmiocie uchylenia do ponownego rozpoznania sprawy w przedmiocie uchylenia czynności materialno-technicznej zameldowania.
Prezydent m.st. Warszawy decyzją z dnia 10.12.1997 r., po rozpatrzeniu wniosku Zarządu Budynków Komunalnych ABK Ż. I, w powołaniu na art. 47 ust. 2 w zw. z art. 9 ust. 2, art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ orzekł o uchyleniu czynności materialno-technicznej zameldowania Mirosława G. w lokalu nr 5 przy ul. M. 26 w W.
W uzasadnieniu decyzji podano, że ww. lokal jest lokalem wspólnym. Na podstawie decyzji o przydziale z dnia 20.06.1990 r. współnajemcami jednego pokoju w tym lokalu z używalnością kuchni byli małżonkowie Dorota i Sylwester K. a uprawnionymi do zamieszkania ich dzieci Michał i Magdalena.
Małżonkowie K. uzyskali rozwód wyrokiem SW w W. z dnia 09.11.1994 r. (...), lecz pozostali nadal współnajemcami lokalu.
Dorota K. wyszła ponownie za mąż za Mirosława G., który w dniu zameldowania, tj. 16.09.1997 r., zamieszkiwał w lokalu, a zatem niezbędna do zameldowania przesłanka zamieszkiwania w lokalu została spełniona. Sylwester K. nie wyraził zgody na zameldowanie Mirosława G. i dlatego nie można przyjąć, że ten ostatni ma uprawnienia do przebywania w lokalu.
Wskazano, że jeżeli w dniu zameldowania nie są łącznie spełnione przesłanki dające podstawę do zameldowania, tj. zamieszkiwanie w lokalu i posiadanie uprawnień do przebywania w lokalu, rzeczą organu administracji jest uchylenie czynności materialno-technicznej zameldowania.
Po rozpatrzeniu odwołania Mirosława G., Wojewoda W. decyzją z dnia 29.04.1998 r. w powołaniu na art. 138 par. 2 Kpa uchylił decyzję I instancji i przekazał ją do ponownego rozpatrzenia temu organowi.
W uzasadnieniu decyzji podano, że do zameldowania na pobyt stały niezbędne jest legitymowanie się uprawnieniami do przebywania w lokalu oraz zamieszkiwanie w tym lokalu /art. 9 ust. 2 i art. 10 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych/. W postępowaniu o uchylenie czynności materialno-technicznej zameldowania organ bada czy osoba, której dotyczy zameldowanie spełnia łącznie ww. warunki, a jeżeli czynność dokonana została wadliwie orzeka o jej uchyleniu.
Wskazano, że w rozpatrywanej sprawie jest poza sporem, iż Mirosław G. zamieszkuje w lokalu nr 5 przy ul. M. 26 w W., a zatem spełnia warunek określony w art. 10 ust. 1 ustawy. Kwestią sporną pozostaje natomiast czy Mirosław G. w dacie zameldowania legitymował się uprawnieniami do pobytu w lokalu określonymi w art. 9 ust. 2 ustawy.
W ocenie organu odwoławczego, organ I instancji nie wziął pod uwagę faktu, że zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali i dodatkach mieszkaniowych małżonkowie wspólnie zajmujący lokal są z mocy prawa współnajemcami tego lokalu, chociażby umowa została zawarta przez jednego z nich. Małżonek najemcy uzyskuje bowiem status współnajemcy lokalu przez sam fakt wspólnego zajmowania lokalu a nie przez zawarcie umowy najmu.
Podkreślono, że okoliczności te należy uwzględnić przy ponownym rozpatrzeniu sprawy.
Na Powyższą decyzję Sylwester K. wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w której zarzucił, iż w warunkach, gdy decyzja o przydziale lokalu nie została zniesiona a w wyroku rozwodowym nie orzeczono o sposobie użytkowania lokalu, zameldowanie w tym lokalu Mirosława G. jedynie za zgodą Doroty G. a bez zgody pozostałych współnajemców jest naruszeniem prawa.