Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA - Izabella Janson, Sędzia WSA - Krystyna Madalińska-Urbaniak (spr.), Sędzia WSA - Joanna Zabłocka, Protokolant spec. - Mariusz Dzierzęcki, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 marca 2014 r. sprawy ze skargi E. Sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie wiążącej informacji taryfowej; - oddala skargę.
Przedmiotem skargi wniesionej przez E. Sp. z o.o. w K. jest decyzja Szefa Służby Celnej z dnia [...] maja 2013r. nr [...], utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Izby Celnej w Warszawie zawartą w wiążącej informacji taryfowej WIT z dnia [...] stycznia 2013r. nr [...].
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym;
Wnioskiem z dnia [...] września 2012 r. skarżąca spółka wystąpiła o udzielenie wiążącej informacji taryfowej dla towaru o nazwie handlowej "Drewno pohydrolityczne", wnioskując o zaklasyfikowanie przedmiotowego towaru do kodu TARIC 4401 39 90 00. Do wniosku dołączono opis i próbkę towaru.
Na podstawie wiążącej informacji taryfowej (WIT) nr [...] z dnia [...] stycznia 2013r. towar o nazwie handlowej "Drewno pohydrolityczne" został zaklasyfikowany do kodu TARIC 3913 90 00 99, obejmującego z brzmienia pozostałe polimery naturalne (na przykład kwas alginowy) i modyfikowane polimery naturalne (na przykład utwardzone białka, pochodne chemiczne kauczuku naturalnego), gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, w formach podstawowych. W uzasadnieniu organ wskazał, iż klasyfikacji taryfowej towaru dokonano w oparciu o postanowienia 1., 3(b) i 6. Reguły Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalonej (ORINS), zgodnie z brzmieniem pozycji 3913 i kodu TARIC 3913 90 00 99 oraz zgodnie z treścią komentarza do pozycji 3913 zawartego w Notach Wyjaśniających do Systemu Zharmonizowanego.
Od tej decyzji skarżąca odwołała się pismem z dnia 25 lutego 2013r., wnosząc o jej uchylenie w całości.
W wyniku ponownego rozpoznania sprawy, na skutek wniesionego środka zaskarżenia, Szef Służby Celnej decyzją nr [...] z dnia [...] maja 2013r. utrzymał w mocy decyzję wydaną przez organ I instancji. Uzasadniając rozstrzygnięcie organ odwoławczy wyjaśnił m.in. zasady i reguły klasyfikacji towaru do właściwego kodu taryfy. Podniósł, iż przedmiotem klasyfikacji w decyzji WIT nr [...] z dnia [...] stycznia 2013 r. jest, zgodnie z informacjami zawartymi we wniosku o udzielenie wiążącej informacji taryfowej, produkt uboczny procesu hydrolizy drewna. Drewno pohydrolityczne powstaje w wyniku przemysłowego przetwórstwa czystego drewna w katalitycznym procesie ciśnieniowym przy użyciu wody/pary wodnej. Celem przeróbki jest przygotowanie półproduktów do przerobu na drożdże paszowe, spirytus lub inne produkty. Pozostałość stała tego procesu nosi nazwę drewno pohydrolityczne lub ligninoceluloza pohydrolityczna. Zgodnie z pismem wnioskodawcy z dnia [...] października 2012 r. przedmiotowy towar to mieszanina:
• nieprzehydrolizowanej celulozy z komórek roślinnych w ilości 5-10 % m/m,
• hemicelulozy w ilości 2-5 % m/m,
• ligniny około 32-72 % m/m,
• kwasów mineralnych i organicznych w ilości 0,1-3 % m/m,
• popiołu, który stanowi około 7-15 % m/m.
Ponieważ towar, poza ligniną, składa się również z innych, wymienionych powyżej składników, w niniejszej sprawie zastosowano ponadto regułę 3(b), zgodnie z którą towar klasyfikuje się zgodnie z materiałem, który nadaje temu produktowi zasadniczy charakter. W tym przypadku jest to lignina. Jak dalej wskazał Szef Służby Celnej, zgodnie ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, przedmiotem rozważań jest ligninoceluloza pohydrolityczna. Jest ona otrzymywana ze zrębków i trocin z drewna w procesie hydrolizy. Głównym składnikiem ligninocelulozy jest lignina. Lignina wydobyta z drewna nie jest już drewnem, nie może być więc klasyfikowana do kodu obejmującego drewno odpadowe, ścinki drewniane itp. Drewno jest jedynie surowcem do otrzymywania ligniny.