Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. w przedmiocie odmowy zapłaty odsetek od zwracanych należności celnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Andrzej Kania, Sędzia NSA - Piotr Piszczek, Sędzia WSA - Piotr Kraczowski (spr.), Protokolant - ref. staż. Małgorzata Skomiał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lutego 2015 r. sprawy ze skargi J. T. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zapłaty odsetek od zwracanych należności celnych 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika [...] Urzędu Celnego w W. z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...], 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w W. na rzecz J. T. kwotę 1402 (jeden tysiąc czterysta dwa) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6305 Zwrot należności celnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Celne prawo
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej
Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżoną decyzją z [...] czerwca 2014 r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej w W. (dalej: Dyrektor IC) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego [...] w W. (dalej: Naczelnik UC) z [...] stycznia 2014 r. nr [...] odmawiającą J. T.(dalej: skarżąca) zapłaty odsetek od zwracanych należności celnych. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.; dalej: o.p.), art. 67 ust. 1 i 2 w zw. z art. 69 ust. 1 pkt 2 lit. a i art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne (Dz. U. z 2013 r., poz. 727 ze zm.) oraz art. 241 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE rozdz. 2 t. 4, str. 307 ze zm.; dalej: WKC).

Powyższa decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Skarżąca [...] grudnia 2011 r. dokonała w Urzędzie Celnym [...] w W. zgłoszenia celnego towaru - samochodu osobowego marki [...], rok prod. [...], wnioskując o jego zwolnienie z należności celnych i podatkowych jako tzw. mienie przesiedlenia.

Przedmiotowe zgłoszenie celne zostało [...] grudnia 2011 r. przyjęte przez organ celny, a następnie podlegało weryfikacji, polegającej na kontroli zgłoszenia celnego i dołączonych do niego dokumentów oraz rewizji celnej towaru.

Po przeprowadzeniu postępowania i analizie przedstawionych przez skarżącą dokumentów, decyzją z [...] stycznia 2012 r. Naczelnik UC odmówił zwolnienia z należności celnych przywozowych, podatku od towarów i usług oraz od podatku akcyzowego z tytułu importu przedmiotowego samochodu osobowego i określił kwotę należności celnych i podatkowych wobec ww. towaru w wysokości [...] zł.

Po rozpatrzeniu sprawy w postępowaniu odwoławczym, decyzją z [...] kwietnia 2012 r. Dyrektor IC uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji z uwagi na konieczność przeprowadzenia uzupełniającego postępowania dowodowego w znacznej części.

Po ponownym przeprowadzeniu postępowania, decyzją z [...] czerwca 2013 r. Naczelnik UC uznał przedmiotowy samochód za wolny od cła i zarządził zwrot należności celnych w wysokości [...] zł.

Pismem z [...] lipca 2013 r. skarżąca wniosła m.in. o zapłacenie odsetek od zwracanych należności celnych na podstawie art. 67 Prawa celnego.

Po rozpatrzeniu wniosku skarżącej, decyzją z [...] stycznia 2014 r. Naczelnik UC odmówił zapłaty odsetek od zwracanych należności celnych. W uzasadnieniu stwierdził, że w przedmiotowej sprawie nie zostały spełnione przesłanki wskazane w art. 67 Prawa celnego warunkujące zapłacenie odsetek od zwracanych należności celnych. Organ uznał, że skarżąca nie dołożyła wszelkiej staranności by dostarczyć organowi celnemu pełen, niebudzący wątpliwości materiał dowodowy, który mógłby stanowić podstawę do zastosowania zwolnienia z cła ww. samochodu w ramach mienia przesiedlenia.

Skarżąca od powyższej decyzji wniosła odwołanie, w którym zarzuciła naruszenie art. 122, art. 187 § 1 i art. 191 o.p. poprzez niewyjaśnienie wszystkich okoliczności sprawy wskazujących na to, że nie wykazano, w jaki sposób skarżąca przyczyniła się w do wydania wadliwej decyzji w sprawie oraz art. 67 ust. 1 Prawa celnego przez jego niewłaściwe zastosowanie i błędne przyjęcie, że strona przyczyniła się do powstania "błędu organu celnego".

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6305 Zwrot należności celnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Celne prawo
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej