Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Marek Krawczak (spr.), Sędzia WSA - Andrzej Kania, Sędzia WSA - Michał Sowiński, Protokolant specjalista - Agnieszka Małyszko, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2017 r. sprawy ze skargi E. Sp. z o .o. w W. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej o ustaleniu kwoty nienależnie zwolnionego zabezpieczenia z tytułu refundacji wywozowej oddala skargę.
Przedmiotem skargi E. Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: "skarżąca" lub "spółka") jest decyzja Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (dalej: "minister" lub "organ") z dnia ... sierpnia 2016 r. nr ..., utrzymująca w mocy decyzją własną tego organu z dnia ... czerwca 2016 r. Nr ... wydaną po wznowieniu postępowania o odmowie uchylenia ostatecznej decyzji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia ... listopada 2012 r. nr ... utrzymującej w mocy decyzję Prezesa Agencji Rynku Rolnego (dalej: "Prezes ARR") z dnia ... sierpnia 2012 r. nr ...w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie zwolnionego zabezpieczenia z tytułu zaliczkowej refundacji wywozowej w wysokości ... zł wypłaconej przez Agencję Rynku Rolnego do wniosku WPR1 nr ... z dnia ... sierpnia 2004 r. oraz nakładającej na Spółkę obowiązek zwrotu tej kwoty wraz z odsetkami od dnia zwolnienia zabezpieczenia do dnia poprzedzającego dzień zapłaty.
Przedmiotowe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym:
W latach 2004-2005 spółka realizowała eksport cukru do Republiki Kirgiskiej, do którego wypłacana była refundacja wywozowa. Warunkiem wypłaty tej refundacji było spełnienie szeregu wymogów, m.in. określonych w przepisach rozporządzenia Komisji nr 800/1999 z dnia 15 kwietnia 1999 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych (Dz. Urz. UE L 102, z 17.4.1999 r., str. 11, z późn. zm.). Spełnieniem wymogu określonego w art. 15 ust. 3 tego rozporządzenia było przedstawienie, w wymaganym terminie kirgiskiego dokumentu celnego, który potwierdzał dokonanie przywozowych formalności celnych umożliwiających wprowadzenie towaru do obrotu. Rozporządzenie nr 800/1999, obowiązujące w okresie zdarzeń faktycznych mających znaczenie dla powstania prawa i wypłacenia refundacji zostało uchylone na mocy art. 51 rozporządzenia Komisji (WE) nr 612/2009, które zastąpiło je z dniem 6 sierpnia 2009 r.
W celu wykazania nabycia uprawnienia do refundacji spółka złożyła w ARR kirgiską deklarację celną, która w polu nr 1 zawierała zapis "IM-40" oznaczający typ deklaracji oraz w polu 37 kod procedury celnej "4000" oznaczający dopuszczenie towaru do obrotu. Na tej podstawie ARR mogła rozliczyć płatność zaliczkową oraz zwolnić wniesione przez spółkę zabezpieczenie. Jednakże przeprowadzona przez ARR weryfikacja kirgiskiej deklaracji ujawniła nieprawidłowości, polegające na złożeniu przez spółkę nieautentycznego dokumentu. Kopia deklaracji celnej przekazanej przez administrację kirgiską o tym samym numerze identyfikacyjnym nie potwierdziła spełnienia warunku określonego w art. 15 ust. 3 rozporządzenia nr 800/1999, gdyż miała inne zapisy w polu nr 1 i 37, odpowiednio typ deklaracji "IM-71" i kod procedury celnej "7100". Nieautentyczny dokument nie mógł stanowić zatem podstawy do uzyskania refundacji. Złożenie takiego dokumentu przez spółkę stanowiło nieprawidłowość, która spowodowała nieuzasadniony wydatek z Europejskiego Funduszu Gwarancji Rolnej w postaci nienależnie wypłaconej refundacji wywozowej, o czym stanowi art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE, EURATOM) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich. (Dz. Urz. UE L 312, z 23.12.1995 r., str. 1). W myśl art. 4 ww. rozporządzenia Rady każda nieprawidłowość pociąga za sobą cofnięcie uzyskanej korzyści poprzez zobowiązanie do zapłaty lub zwrotu bezprawnie uzyskanych kwot pieniężnych.