Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Wieczorek (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Maria Jagielska Sędzia WSA Jolanta Królikowska-Przewłoka Protokolant Łukasz Poprawski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 października 2007 r. sprawy ze skargi Komendanta Straży Miejskiej w K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na uprzywilejowanie pojazdu w ruchu drogowym oddala skargę
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] czerwca 2007 roku Nr [...] po ponownym rozpatrzeniu sprawy ze skargi - skarżącego - Komendanta Straży Miejskiej K. utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia z dnia [...] marca 2007 r. odmawiającą wydania zezwolenia na uprzywilejowanie w ruchu drogowym pojazdów.
Wskazano, że decyzja wydana została na podstawie art. 53 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym. Stosownie do treści tego przepisu pojazdem uprzywilejowanym w ruchu drogowym może być pojazd samochodowy jednostki niewymienionej w pkt 1-11, jeżeli jest używany w związku z ratowaniem życia lub zdrowia ludzkiego - na podstawie zezwolenia ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Zdaniem organu każde uprzywilejowanie pojazdu w ruchu drogowym ma charakter wyjątkowy, a uprzywilejowanie na podstawie art. 53 ust. 1 pkt 12 jest o tyle szczególne, że przepis ten określa wprost warunki tego uprzywilejowania. Podniesiono, że zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 maja 1999 r., sygn. akt II SA 547/99, treść przepisu art. 53 ust 1 pkt 9 (obecnie 12) - Prawa o ruchu drogowym wskazuje, że zezwolenia są wydawane w ramach uznania administracyjnego przy spełnieniu przesłanek zawartych w tym przepisie, a więc jeżeli pojazd jest używany w związku z ratowaniem życia lub zdrowia ludzkiego. Każde zwiększenie liczby pojazdów uprzywilejowanych w istotny sposób wpływałoby na wzrost zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym, jak również ograniczałoby możliwość właściwego korzystania z uprzywilejowania pojazdom, które obligatoryjnie są do tego uprawnione. Orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego - w zakresie spraw rozpatrywanych na podstawie art. 53 ust. 1 pkt 12 Prawa o ruchu drogowym - jest jednolite i uznaje odmowę uprzywilejowania w ruchu drogowym pojazdów, jako zgodną z prawem i intencją ustawodawcy, zmierzającą do ścisłego zawężenia kategorii pojazdów uprzywilejowanych w ruchu drogowym z uwagi na zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Między innymi z tych powodów Naczelny Sąd Administracyjny, w innych orzeczeniach, sprecyzował kryteria uprzywilejowania pojazdów w ruchu drogowym na podstawie art. 53 ust. 1 pkt 12 Prawa o ruchu drogowym stwierdzając, że "możliwość uprzywilejowania pojazdów (wydanie stosownego zezwolenia) dotyczy jedynie przypadków bezpośrednich, faktycznych działań związanych z ratowaniem życia lub zdrowia ludzkiego, a nie działań hipotetycznych, które mogą wystąpić w bliżej nieokreślonej przyszłości..." (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 lutego 1999 r., sygn. Akt II SA 1750/98 oraz wyrok Naczelnego Sadu Administracyjnego z dnia 9 października 1998 r., sygn. Akt II SA 1081/98). Zaznaczyć należy również, iż powołany wyżej przepis stanowi o wyjątkach od ogólnych zasad poruszania się po drogach publicznych i wyraża intencję ustawodawcy do ograniczenia ilości pojazdów uprzywilejowanych poruszających się po drogach. Ponadto uprzywilejowanie w ruchu drogowym pojazdów straży miejskich było też przedmiotem spraw rozpatrywanych przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, który podtrzymał dotychczasowe orzecznictwo. Orzeczenia te nie zostały opublikowane.