Zgodnie z art. 27 ust. 7 uobr do uchwały KRBR dotyczącej kar, o których mowa w ust, 1 pkt 3 tego artykułu, mają zastosowanie przepisy k.p.a. Natomiast zgodnie z art. 27 ust. 8 uobr, odwołanie od uchwały, o której mowa w ust. 7, wnosi się do KNA, za pośrednictwem KRBR, w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia.
Mając na uwadze wystąpienie przez KKN z wnioskiem o nałożenie kary na podstawie art. 27 ust. 1 pkt 3 lit. b i d uobr, KRBR wszczęła postępowanie o nałożenie kary określonej w tym wniosku. Następnie po uchyleniu decyzji pierwszo instancyjnej i przekazaniu sprawy do ponownego rozpatrzenia, KRBR zmieniła zakres postępowania przekształcając je w postępowanie na podstawie art. 27 ust. 1 pkt 3 lit a uobr.
Nakładając karę określoną w zaskarżonej uchwale KRBR uznała, iż dokumentacja kontrolna sporządzona przez wizytatorów podczas przeprowadzonej kontroli wskazuje na nieprawidłowości uzasadniające naruszenie przez stronę art. 49 ust. I, 50 ust. 2 i art. 56 ust. 3 pkt 7 uobr. Rozstrzygnięciem decyzji objęto nieprawidłowości w zakresie systemu wewnętrznej kontroli jakości, obowiązku ubezpieczenia OC innych usług zastrzeżonych w odrębnych przepisach do wykonywania przez biegłych rewidentów oraz stosowania zasad bezstronności i niezależności przez biegłego rewidenta. KRBR orzekła o nałożeniu kary pieniężnej w kwocie 1.900,00 zł przyjmując jednocześnie, że została ona ustalona w oparciu o przychód z tytułu wykonywania czynności rewizji finansowej, jaki został osiągnięty przez stronę w 2016 roku. W tym zakresie KRBR nie wskazała wysokości przychodu za 2016 r., jednak z akt sprawy wynika, iż wyniósł on 19.000,00 zł.
KNA wyjaśniła, ze uchyliła w całości w tym względzie uchwałę KRBR, ze względu na okoliczność, że uchwała KRBR nie odpowiada art. 27 ust. 1 pkt 3 lit. a uobr, z uwagi na zmianę ostatniego roku obrotowego, a co za tym idzie zmianę wysokości uzyskanych przez przychodów w poprzednim roku obrotowym z wykonywania czynności rewizji finansowej. Zgodnie z ww. przepisem możliwe jest nałożenie na podmiot uprawniony do badania sprawozdań finansowych kary pieniężnej w wysokości nieprzekraczającej 10% przychodów osiągniętych w poprzednim roku obrotowym z wykonywania czynności rewizji finansowej. Ze zgromadzonego w aktach sprawy materiału dowodowego wynika, że w 2017 r. strona osiągnęła przychód w wysokości 17.317,07 zł.
Odnosząc się do kwestii wysokości orzeczonej kary, organ stwierdził, że z katalogu dostępnych sankcji za przewinienie, którego dopuściła się strona, kara pieniężna należy do sankcji, których dolegliwość nie jest najbardziej uciążliwa w zestawieniu z innymi możliwymi do orzeczenia za ww. przewinienie karami.
Uznał, że wysokość orzeczonej kary pieniężnej w niniejszej decyzji jest niższa w stosunku do skarżonej uchwały i jest adekwatna do stwierdzonych nieprawidłowości oraz jest związana z uzyskaniem przychodu za poprzedni rok obrotowy, tj. rok 2017.
KNA wzięła także pod uwagę tak istotne kwestie jak: szkodliwość naruszenia - z uwagi na wyraźną regulację ustawową, w pierwszym rzędzie należy wziąć pod uwagę rodzaj (charakter) i zakres (przedmiotowy) stwierdzonych naruszeń i możliwości finansowa podmiotu karanego - co ma szczególne znaczenie głównie w zakresie wymiaru kary pieniężnej. Jako wymierny wskaźnik określający właściwy stopień dolegliwości kary przyjęto przychód osiągnięty przez podmiot z wykonywania czynności rewizji finansowej w poprzednim roku obrotowym i który to przychód w relacji do nałożonej kary pozostaje adekwatny do deliktu administracyjnego i możliwości finansowych w związku z niższymi przychodami jakie strona uzyskała w roku obrotowym 2017 w: porównaniu do roku obrotowego 2016; ewentualne uchylenie skutków deliktu oraz zaprzestanie działań wyczerpujących znamiona deliktu winno być traktowane jako okoliczność łagodząca, z kolei jego nieodwracalne skutki, winny być traktowane jako okoliczność obciążająca. Powyższe nie oznacza, że w tym względzie nie może być nałożona kara pieniężna, gdyż zalecenia nie są jedynym zgodnie z uobr sposobem usunięcia nieprawidłowości. Ustawodawca oprócz zaleceń przewidział bowiem m.in. również kary, o których mowa w art. 27 ust. 1 pkt 3 uobr. W tym względzie organ miał na uwadze, że z materiału zgromadzonego w sprawie wynika, że strona nie przekazała do KKN informacji o wykonaniu zaleceń i o usunięciu nieprawidłowości uzasadniając to toczącym się postępowaniem dyscyplinarnym; z kolei powtarzające się naruszenia i nieprawidłowości należałoby uznać za okoliczność obciążającą - jako świadczącą o niepoprawności naruszeń lub ignorowaniu zaleceń organów kontrolnych.