Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca: Sędzia WSA Dariusz Zalewski Sędziowie: Sędzia WSA Sławomir Kozik Sędzia WSA Jakub Linkowski (spr.) Protokolant: ref. staż. Julia Murawska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 marca 2015 r. sprawy ze skargi A.S. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia oddala skargę
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2014 r. Główny Inspektor Transportu Drogowego działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 267 - dalej k.p.a.), art. 64 ust. 1 i 2, art. 64c, art. 140 aa ust. 1,3 i 4, art. 140 ab ust. 1 pkt 2, ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm. - dalej prd), art. 41 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 260 ze zm. - dalej upd), po rozpatrzeniu odwołania A. S. (strona, skarżący) od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] o nałożeniu kary pieniężnej w wysokości 15000 (słownie: piętnaście tysięcy) złotych, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał między innymi, że w dniu [...] października 2013 r., na drodze krajowej nr [...] na obwodnicy miasta P. zatrzymano do kontroli pojazd członowy składający się z dwuosiowego ciągnika samochodowego marki [...] o nr rej. [...] oraz trzyosiowej naczepy marki [...] o nr rej. [...]. Pojazdem kierował P. K., który wykonywał przejazd z ładunkiem blachy stalowej w imieniu i na rzecz A. S. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą ‘T." A. S. Przebieg kontroli utrwalono protokołem nr [...].
W wyniku kontroli ustalono, że nacisk pojedynczej osi napędowej pojazdu członowego wynosił 12,65 t. i przekraczał dopuszczalną normę o 2,65 t., co skutkowało koniecznością posiadania zezwolenia kategorii VII, którego strona nie przedstawiła.
Decyzją z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na A. S. karę pieniężną w wysokości 15000 zł. W odwołaniu strona wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i umorzenie postępowania oraz przeprowadzenie dodatkowego postępowania dowodowego z przesłuchania świadka P. K. Ponadto zarzuciła decyzji organu I instancji naruszenie art. 7, art. 8 k.p.a. poprzez nienależyte wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy, art. 75 § 1 k.p.a. oraz art. 77 § 1 k.p.a. poprzez zaniechanie zebrania materiału dowodowego z uwagi na nieprzeprowadzenie dowodów zmierzających do ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, art. 140 aa ust. 4 pkt 1 prd poprzez jego niezastosowanie w sprawie.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji z dnia [...] kwietnia 2014r. organ wskazał między innymi, że: droga nr [...] (na odcinku na którym dokonano kontroli), została zaliczona do kategorii dróg, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 10 ton, a w rozpatrywanej sprawie nacisk pojedynczej osi napędowej wyniósł 12,65 t. (po odjęciu błędu w wysokości 2 % zaokrąglonych do 0,1 t w górę) - przekroczenie o 2,65 t.
W ustalonym stanie faktycznym karę pieniężną należy nałożyć jak za brak zezwolenia kategorii VII, które stosownie do Ip. 7 załącznika nr 1 do prd jest wydawane na przejazd pojazdu po wyznaczonej trasie wskazanej w zezwoleniu: