Sprawa ze skargi na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca: Sędzia WSA Dariusz Zalewski Sędziowie: Sędzia WSA Sławomir Kozik (spr.) Sędzia WSA Jakub Linkowski Protokolant: ref. staż. Julia Murawska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 marca 2015 r. sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję z [...] marca 2011 r. W. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego; 2. stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu; 3. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz [...] Sp. z o.o. z siedzibą w P. kwotę 2945 (dwa tysiące dziewięćset czterdzieści pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6035 Opłaty i kary za przejazd pojazdem nienormatywnym
Inne orzeczenia z hasłem:
Drogi publiczne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Transportu Drogowego
Uzasadnienie strona 1/7

Główny Inspektor Transportu Drogowego (dalej: "GITD"), po rozpatrzeniu odwołania "K." Sp. z o.o. z siedzibą w P. przy ul. G. (dalej również: "Strona", "Spółka", "Skarżący"), decyzją z [...] kwietnia 2014r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm., dalej: K.p.a.), art. 13 ust. 1 pkt 2, art. 13g ust. 1 i ust. 1b pkt 2, art. 40c oraz lp. 6 pkt 9 lit. d i lit. e, lp. 9 pkt 15 lit. c załącznika nr 2 do ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 260, dalej: "u.d.p."), art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 z późn. zm., dalej: "P.r.d."), art. 5 w zw. z art. 8 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 222, poz. 1321), dalej: ustawa zmieniająca, utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego (dalej: "[...]WITD") z [...] marca 2011 r. nr [...] o nałożeniu kary pieniężnej w wysokości 17.580 zł.

Zaskarżona decyzja GITD zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym:

[...] maja 2010 r. w miejscowości B., na drodze gminnej o dopuszczalnym nacisku osi do 8 t, zatrzymany został czteroosiowy samochód ciężarowy marki M. o nr rej. [...], kierowany przez A. W. Podczas kontroli, na podstawie dokumentu przewozowego ustalono, iż pojazd przewoził ładunek pospółki drobnej w ilości 25 t, z miejscowości B. do P. Pojazdem wykonywany był krajowy transport drogowy rzeczy na podstawie licencji nr [...] przez firmę "T.", M. A. Sp. J. Kierowca uczestniczył w ważeniu pojazdu oraz widział wyniki pomiarów. Kierowcy zostały okazane świadectwa legalizacji wag oraz protokół z pomiaru równości terenu.

W wyniku pomiarów kontrolowanego samochodu ciężarowego, stwierdzono:

nacisk 27,09 t na podwójnej osi napędowej pojazdu (po odjęciu 200 kg i 2 %) - przekroczenie o 12,59 t, całkowitą masę pojazdu 41,301 (po odjęciu 200 kg i 2 %) - przekroczenie dopuszczalnej masy całkowitej o 9,30 t.

Podmiot wykonujący przejazd nie miał zezwolenia na przejazd po drogach publicznych pojazdów nienormatywnych.

[...]WITD w decyzji z [...] marca 2011 r. wydanej na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 2, art. 13g ust. 1, art. 40c u.d.p., art. 64 ust. 1 P.r.d., § 3 i § 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz. U. z 2003 r. nr 32 poz. 262 z późn. zm.) i art. 104 § 1 K.p.a., opisał powyższy stan faktyczny uznając, że nadawcą ww. ładunku była spółka "K." z o.o. Organ wskazał, że kierowca okazał w toku kontroli m.in. dokument - Dowód Wydania z K. wystawiony przez "K." Spółka z o.o., potwierdzający, iż wydania przewożonego ładunku dokonała Spółka.

Organ wskazał, że na proces transportowy składa się szereg czynności, miedzy innymi: czynności przygotowawcze, załadunek, wydanie towaru, transport, wyładunek, czynności zdawczo-odbiorcze, czy ewidencyjne. Strony tych czynności powinny reagować na przekroczenie dopuszczalnych norm wynikających z przepisów przewozowych oraz zapobiegać ich naruszeniu. [...]WITD wskazał, że w świetle art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe (Dz. U. z 2000 r. Nr 50 poz. 601, z późn. zm.), za nadawcę uznać należy podmiot, który wydaje (przekazuje) przewoźnikowi ładunek do przewozu. Uznał następnie, że w interesie nadawcy jest poznanie stosownych regulacji z zakresu szeroko pojętego prawa transportowego i o ruchu drogowym oraz skonstruowanie swych relacji prawnych z kontrahentami i odbierającymi ładunki przewoźnikami, by norm wynikających z tych regulacji nie naruszać. W ocenie organu, już z wadliwie wystawionego przez Stronę Dokumentu Wydania zawierającego informacje o wielkości wydanego ładunku oraz wadze zważonego pojazdu wynika, że nadawca miał wpływ na przekroczenie dopuszczalnych norm nacisku osi na drogę, jak i dopuszczalnej masy całkowitej kontrolowanego pojazdu. Ponadto z zeznań pracownika Strony - świadka K. K. - dokonującej czynności wagowych oraz dokonującej wydania ładunku wynika, że nie posiadała ona wiedzy o obowiązujących w Polsce normach dotyczących masy całkowitej oraz nacisków na osie. W ocenie organu fakt, że na terenie kopalni zostały wywieszone informacje dla kierowców o tym, by dbali i przestrzegali norm załadowania swoich pojazdów, nie zwalniał nadawcy z należytej staranności dotyczącej prawidłowego załadowania pojazdu. Strona, zdaniem organu, będąca nadawcą ładunku dokonała wadliwie procesu ważenia wydawanego ładunku jak i też masy całkowitej pojazdu wraz z ładunkiem oraz przedstawiła nierzetelne informacje o tych danych przewoźnikowi w postaci wystawionego przez siebie dokumentu Dowodu Wydania czym mogła już wprowadzić w błąd kierowcę pojazdu. Jeżeli, jak wskazał organ, nadawca ma zamiar dokonać wydania ładunku innemu podmiotowi i posiada przy tym wiedzę oraz świadomość, iż przeładowany pojazd ma wyjechać na drogę publiczną a następnie dobrowolnie umożliwia wyjazd takiemu pojazdowi z terenu swego zakładu dochodzi już do naruszenia przepisu art. 13g ust.1b u.d.p. Okoliczności niniejszej sprawy i zgromadzony materiał dowodowy, według organu, jednoznacznie wskazują, że nadawca ładunku miał wpływ lub godził się na powstanie naruszenia obowiązków lub warunków kontrolowanego przewozu drogowego.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6035 Opłaty i kary za przejazd pojazdem nienormatywnym
Inne orzeczenia z hasłem:
Drogi publiczne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Transportu Drogowego