Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska Sędziowie Sędzia WSA Dorota Wdowiak (spr.) Sędzia WSA Danuta Szydłowska Protokolant st. sekr. sąd. Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 marca 2015 r. sprawy ze skargi W. K. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie podlegania obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu oddala skargę
Decyzją nr [...] z dnia [...] lipca 2013 r. Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia, na podstawie art. 102 ust. 5 pkt 24 w zw. z art. 109 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (j.t. Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 ze zm.) - dalej ustawa o świadczeniach - oraz art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy decyzję dyrektora [...] Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia (dyrektor [...]OW NFZ) stwierdzającą obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego [...] (uczestniczka) z tytułu wykonywania w okresach [...] umów zlecenia na rzecz płatnika składek z tytułu tego ubezpieczenia - W. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą [...] (skarżący).
Decyzję wydano w następujących ustaleniach.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w [...] wystąpił w dniu
[...] września 2012 r. o ustalenie, czy [...]we wskazanych powyżej okresach, będąc zatrudnioną przez [...], objęta była obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym.
Decyzją nr [...]z dnia [...] marca 2013 r. dyrektor [...] Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia stwierdził, że [...]w okresach [...] objęta była obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym.
Organ Funduszu uznał, że umowy o dzieło nr [...] z dnia[...]sierpnia 2008 r. oraz nr [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r. faktycznie były umowami zlecenia. Przedmiotowe umowy nie spełniały kryteriów umowy o dzieło z art. 627 k.c., określając w istocie obowiązek starannego działania wykonawcy. W wyniku wykonania tych umów, nie osiągano konkretnego rezultatu ucieleśnionego w jakiejkolwiek postaci. Umowy te, nakładały na wykonawcę obowiązek przeprowadzenia cyklu szkoleń z zakresu technik pamięciowych i koncentracji oraz efektywnych technik uczenia się. Organ wskazał, że w przypadku prowadzenia cyklu wykładów czy zajęć, nie występuje żaden rezultat ucieleśniony w jakiejkolwiek postaci i uznał to wyłącznie za staranne działanie wykonawcy umowy. Organ Funduszu powołał się przy tym na dorobek orzecznictwa sądów powszechnych i administracyjnych. W związku z powyższym, w ocenie organu umowy te nie miały charakteru umowy o dzieło, bowiem dziełem w myśl przepisów kodeksu cywilnego nie może być świadczenie usług dydaktycznych, nadto "wady dzieła" nie podlegają reżimowi odpowiedzialności za wady z tytułu umowy o dzieło zgodnie z kodeksem cywilnym.
Uczestniczka złożyła oświadczenie podając, że przedmiot umów obejmował: zorganizowanie sali wykładowej, przeprowadzeni prezentacji, pozyskanie uczestników i kontrola terminowości opłat za uczestnictwo, pokrycie kosztów promocji i prezentacji, zapewnienie bezpieczeństwa uczestnikom i odpowiedzialność za powstanie ewentualnych szkód, zabezpieczenie potrzebnych materiałów biurowych. Zamawiający miał prawo dochodzenia roszczeń z tytułu rękojmi za wady dzieła, gdyby wykonawca np. pominął jakiś temat szczegółowo opisany w harmonogramie szkolenia. Zamawiający mógł powierzyć dalsze wykonanie dzieła innej osobie na koszt i ryzyko wykonawcy, w sytuacji, w której ten wykonywał dzieło niezgodnie z umową. Podobnie wykonawca mógł załatwić sobie zastępstwo w wykonaniu dzieła. Umowa miała być wykonana przez wykonawcę na z góry określonych zasadach określonych w harmonogramie. Konkretnym efektem wykonania umowy było zorganizowanie sali, niezbędnych materiałów i uczestników. Materialnym dowodem wykonania dzieła był komplet dokumentów dostarczony zamawiającemu (lista uczestników, konspekt, informacja o miejscu i czasie prezentacji, kopie dowodów wpłat przez uczestników, ewaluacji itp.). Dzieło cechowało się też własnym wkładem autorskim wykonawcy. Umowa nie wymagała sprawdzenia umiejętności nabytych przez uczestników, jednak uczestnicy (lub ich rodzice) wypowiadali się pisemnie o przydatności nabytych umiejętności. Uczestniczka zaznaczyła, że jej uczestnictwo w prezentacji efektywnych technik uczenia się dla osób dorosłych, odbyło się na jej koszt, bez obowiązku podpisywania umowy. Natomiast za wykonanie umów odpowiadała na zasadzie kar umownych.