Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Urszula Wilk Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Królikowska-Przewłoka Sędzia WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz (spr.) Protokolant Monika Piotrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 października 2010 r. sprawy ze skargi K. O. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony i mienia oddala skargę
Decyzją z dnia [...] grudnia 2009 r., nr [...] Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] listopada 2009 r., nr [...], cofającą K. O. (zwanemu także: skarżący) koncesję Nr [...] z dnia [...] maja 2008 r. udzieloną przez tego samego Ministra na wykonywanie działalności gospodarczej w ramach indywidualnego przedsiębiorstwa w zakresie usług ochrony osób i mienia realizowanych w formie bezpośredniej ochrony fizycznej.
Do wydania powyższej decyzji doszło na podstawie następujących ustaleń:
W dniu [...] maja 2008 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji udzielił K. O. koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej w ramach indywidualnego przedsiębiorstwa: A. w zakresie usług ochrony osób i mienia realizowanych w formie bezpośredniej ochrony fizycznej.
Prawomocnym wyrokiem z dnia [...] czerwca 2008 r., sygn. akt [...] Sąd Rejonowy w [...] uznał K. O. za winnego popełnienia czynu z art. 50 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2005 r. Nr 145, poz. 1221 z późn. zm.) i za to wymierzył karę [...] miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawiesił na okres próby lat dwóch. Wyrok ten uprawomocnił się 13 października 2008 r.
Pismem z dnia [...] sierpnia 2009 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji zawiadomił skarżącego o wszczęciu postępowania w sprawie cofnięcia powyższej koncesji w oparciu o art. 22 ust. 3 ustawy o ochronie osób i mienia. Jednocześnie poinformował skarżącego o prawie zapoznania się oraz wypowiedzenia w sprawie zgromadzonych materiałów dowodowych. Organ wszczął postępowanie z urzędu, choć nie powołał tego wprost w omawianym zawiadomieniu.
K. O. nie skorzystał z przysługującego mu prawa i nie zajął stanowiska, jak i nie zapoznał się ze zgromadzonymi dowodami.
Stosownie do art. 16 ustawy o ochronie osób i mienia Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, przed wydaniem decyzji, wystąpił do Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] o wydanie opinii w sprawie cofnięcia koncesji skarżącemu.
Postanowieniem z dnia [...] września 2009 r., L.dz. [...] Komendant Wojewódzki Policji w [...] zaopiniował negatywnie A. Jako podstawę rozstrzygnięcia powołał art. 16 ustawy o ochronie osób imienia oraz art. 106 § 5 i art. 268a ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.,), dalej: "k.p.a." Od postanowienia tego skarżący wniósł odwołanie do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji omawianą decyzją z dnia [...] listopada 2009 r. cofnął skrzącemu koncesję. Jako podstawę prawną powołał art. 16 i art. 22 ust. 3 ustawy ochronie osób i mienia. Organ przyjął, że osoba prowadząca działalność gospodarczą w zakresie usług ochrony osób i mienia powinna posiadać nieskazitelną opinię i przestrzegać porządku prawnego z uwagi na szczególny charakter świadczonych usług. Nieposzlakowana opinia ma wskazywać, że przedsiębiorca będzie koncesjonowaną działalność prowadzić w sposób nie zagrażający bezpieczeństwu państwa i obywateli. Przedsiębiorca popełniający czyny karalne, zwłaszcza te dokonane w czasie świadczenia przez niego usług ochrony osób i mienia i związane z wykonywanymi usługami, sankcjonowane przez art. 50 ustawy o ochronie osób i mienia, nie tylko, że nie daje rękojmi należytego, zgodnego z prawem prowadzenia omawianej działalności, ale wręcz jego działalność stanowi zagrożenie obywateli.