Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Cieśla, , Sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska, Sędzia WSA Ewa Machlejd (spr.), Protokolant Jakub Szczepkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 listopada 2009 r. sprawy ze skargi K. P. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji ostatecznej I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; III. zasądza od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz K. P. kwotę 460 (czterysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia [...] października 2004 r. nr [...] Komisja do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego, na podstawie § 2 rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 9 marca 1999 r. w sprawie powołania Komisji do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców oraz szczegółowego określenia jej zadań, składu i trybu działania (Dz. U. Nr 27, poz. 250) ustaliła, że K. P. od dnia [...] lutego 1964 r. do dnia [...] grudnia 1978 r. wykonywał działalność artystyczną jako muzyk [...].
Decyzją z dnia [...] października 2006 r. nr [...] Komisja do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego, na podstawie art. 155 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej k.p.a., po rozpatrzeniu wniosku K. P. z dnia [...] października 2006 r., odmówiła zmiany powyższej decyzji ostatecznej z dnia [...] października 2004 r.
Od powyższej decyzji wniósł odwołanie K. P., zwracając się o uznanie, iż od dnia [...] stycznia 1979 r. do dnia [...] września 1988 r. wykonywał działalność artystyczną za pośrednictwem Agencji [...]. Skarżący załączył zaświadczenie wydane przez Agencję, potwierdzające jego współpracę w latach 1972-1979 oraz 1980-1988. Powołał się również na oświadczenia dwóch świadków: M. Z. i W. G., iż w latach 1974-1988 pracował on w Orkiestrze Symfonicznej w M., pełniąc funkcję [...], na podstawie kontraktu z Agencją [...].
Decyzją z dnia [...] września 2007 r. nr [...] Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego na podstawie art. 155 k.p.a., odmówił zmiany ostatecznej decyzji Komisji do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] października 2004 r., ustalającej okres działalności artystycznej K. P. w charakterze muzyka [...].
Powyższa decyzja została uchylona przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 marca 2008 r. sygn. akt VI SA/Wa 47/08, po rozpatrzeniu skargi K. P.
Uchylając zaskarżoną decyzję, Sąd stwierdził naruszenie art. 138 k.p.a., gdyż kontrolowane rozstrzygnięcie winno mieścić się w katalogu rozstrzygnięć wymienionych w przepisie art. 138 k.p.a. Tymczasem decyzja organu z dnia [...] września 2007 r. została wydana tak, jakby działał on w pierwszej instancji. Ponadto Sąd wskazał, że decyzja ta była obarczona także innymi wadami, polegającymi na: braku w aktach sprawy listy obecności osób podejmujących w pierwszej instancji uchwałę o odmowie zmiany decyzji ostatecznej z dnia [...] października 2004 r., braku uzasadnienia w zakresie dopuszczalności zmiany decyzji ostatecznej z uwagi na przepisy szczególne, nieprawidłowościach w ocenie dowodów przedstawionych przez skarżącego.
Przy ponownym rozpatrzeniu sprawy Sąd zalecił m.in. przeprowadzenie stosownego postępowania wyjaśniającego przez organ oraz dokonanie oceny przedstawionych przez skarżącego dokumentów w postaci tłumaczenia przysięgłego oświadczeń z dnia 2 sierpnia 2006 r., dotyczących zatrudnienia skarżącego w orkiestrze w M. na stanowisku [...] od dnia [...] czerwca 1979 r. do dnia [...] września 1988 r.