Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Rozwoju w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Antas, , Sędzia WSA Grzegorz Rudnicki, Sędzia WSA Tomasz Stawecki (spr.), , Protokolant sekr. sąd. Agnieszka Ciszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 maja 2020 r. sprawy ze skargi B. G. na decyzję Ministra Rozwoju z dnia [...] grudnia 2019 r. znak [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/8

1. Minister Rozwoju decyzją z [...] grudnia 2019 r., znak: [...], po rozpatrzeniu odwołania [...] (dalej: "skarżący"), utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] nr [...] z [...] marca 2019 r., znak: [...], w sprawie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej pn.: "Rozbudowa układu skrzyżowań DK [...] i DK [...] w miejscowości [...] - [...] - Program Likwidacji Miejsc Niebezpiecznych". Jednocześnie Minister Rozwoju umorzył postępowanie odwoławcze w zakresie odwołania Gminy [...].

Zaskarżona decyzja została wydana w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

2. Po rozpatrzeniu wniosku z 5 listopada 2018 r. Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad (dalej: "GDDKiA" lub "inwestor") Wojewoda [...] decyzją nr [...] z [...] marca 2019 r. udzielił zezwolenia na realizację inwestycji drogowej polegającej na rozbudowie układu skrzyżowań DK [...] i DK [...] w miejscowości [...]. Decyzja obejmowała nieruchomości bądź ich części, tj. działki wchodzące w skład jednostki ewidencyjnej [...], obręb ewidencyjny [...], o numerach ewid.: [...]. Przedmiotem decyzji były także działki, na których przewidziano obowiązek dokonania budowy lub przebudowy określonej części oraz działki podlegające ograniczeniu w korzystaniu w związku z projektem dokonania budowy lub przebudowy, tj. działki wchodzące w skład jednostki ewidencyjnej [...], obręb ewidencyjny [...], o numerach ewid.: [...].

Wojewoda [...] wydał ww. decyzję na podstawie art. 11a ust. 1, art. 11f ust. 1, art. 16 ust. 2, art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1474; dalej "specustawa drogowa") oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 2096; dalej "k.p.a.").

Wskazanym rozstrzygnięciem Wojewoda [...] określił wymagania dotyczące powiązania przedmiotu inwestycji z innymi drogami publicznymi, określił też linie rozgraniczające teren inwestycji, warunki wynikające z potrzeb ochrony środowiska, ochrony zabytków i dóbr kultury współczesnej oraz potrzeb obronności państwa i wymagania dotyczące ochrony uzasadnionych interesów osób trzecich. Organ zatwierdził również podział nieruchomości, oznaczył nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa, zatwierdził projekt budowlany, określił szczególne warunki zabezpieczenia terenu budowy i prowadzenia robót budowlanych, obowiązek budowy i okresu użytkowania tymczasowych obiektów budowlanych, obowiązek i terminy rozbiórki istniejących obiektów budowlanych nieprzewidzianych do dalszego użytkowania oraz tymczasowych obiektów budowlanych, szczegółowych wymagań dotyczących nadzoru na budowie, obowiązek budowy lub przebudowy sieci uzbrojenia terenu, obowiązek budowy lub przebudowy innych dróg publicznych oraz zjazdów. Określono również termin wydania nieruchomości i nadano decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.

Organ pierwszej instancji stwierdził, że wniosek został złożony po uzyskaniu wymaganych opinii i zawierał wszystkie niezbędne dokumenty. Ponadto organ wskazał, że w przedmiotowej sprawie stwierdzono brak obowiązku dołączenia dokumentów wynikających z art. 11d ust. 1 pkt 6, 7, 7a, pkt 8 lit. a, e specustawy drogowej, ponieważ planowana inwestycja zlokalizowana jest poza obszarem uzdrowiskowym, poza terenami leśnymi stanowiącymi własność Skarbu Państwa. Wojewoda [...] podniósł, że Burmistrz [...] wydał decyzję z [...] grudnia 2018 r. o środowiskowych uwarunkowaniach, w której stwierdził, że przedmiotowa inwestycja nie zalicza się do przedsięwzięć wymagających przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko i uzyskania przed jego realizacją decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

Strona 1/8