Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Artur Kot, Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Fularski, Sędzia WSA Leszek Kobylski /sprawozdawca/, Protokolant Referent Justyna Kapusta, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 marca 2012 r. sprawy ze skargi W.P., J. P. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji o udzieleniu zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości, po wznowieniu postępowania oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] lutego 2011 r., znak [...], Minister Infrastruktury, na podstawie art. 151 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, ze zm.), po przeprowadzeniu wznowionego postępowania zakończonego decyzją Ministra Budownictwa z dnia [...] maja 2007 r. orzekającą o utrzymaniu decyzji Wojewody [...] z dnia [...] marca 2007 r. orzekającej o zezwoleniu Generalnemu Dyrektorowi Dróg Krajowych i Autostrad (dalej: "GDDKiA") na niezwłoczne zajęcie nieruchomości położonej w G., oznaczonej jako działka nr [...], o powierzchni [...] ha, przeznaczonej pod rozbudowę drogi krajowej nr [...] do parametrów drogi ekspresowej na odcinku obwodnicy G. wraz z przebudową urządzeń infrastruktury oraz nadaniu tej decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności - odmówił uchylenia ostatecznej decyzji Ministra Budownictwa z dnia [...] maja 2007 r.
W uzasadnieniu organ przedstawił stan faktyczny sprawy podając historię rozstrzygnięć organów administracji oraz sądów administracyjnych w przedmiocie udzielenia GDDKiA zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości. We wniosku o wznowienie postępowania w przedmiocie udzielenia GDDKiA zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości wskazano, że postępowanie wywłaszczeniowe zostało wszczęte w sposób nieprawidłowy, zatem nie istniała przesłanka do wydania decyzji w przedmiocie udzielenia GDDKiA zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości.
Organ wyjaśnił, że art. 145 § 1 pkt 5 kpa, na który powołali się skarżący, wymaga kumulatywnego spełnienia następujących przesłanek: nowe okoliczności faktyczne i nowe dowody muszą zostać ujawnione po wydaniu decyzji ostatecznej, lecz nie były znane organowi orzekającemu. Organ wskazał, że art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2008 r., Nr 193, poz. 1194) będący podstawą udzielenia zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości przeznaczonej pod inwestycję drogową stanowi, iż po wszczęciu postępowania wywłaszczeniowego wojewoda, na wniosek GDDKiA, udziela w uzasadnionych przypadkach, w drodze decyzji, zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości przeznaczonych na pasy drogowe. Dla spełnienia przesłanek z art. 17 ww. ustawy wystarczające jest wyłącznie ustalenie, że zostało wszczęte postępowanie wywłaszczeniowe, natomiast nie podlega ocenie prawidłowość wszczęcia i prowadzenia postępowania wywłaszczeniowego. Jest ono odrębnym postępowaniem, które podlega ocenie, co do jego zgodności z prawem w trybie przewidzianym dla tego postępowania. Dlatego też wszelkie zarzuty odnoszące się do postępowania wywłaszczeniowego przedmiotowej nieruchomości - w tym co do zasadności jego wszczęcia oraz prawidłowości zachowania terminu do zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości - nie podlegają ocenie organu w postępowaniu dotyczącym zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości i nie mają wpływu na ocenę legalności zaskarżonej decyzji. Organ powołał się przy tym na orzecznictwo sądów administracyjnych. W związku z powyższym w ocenie organu nie zaistniały nowe okoliczności nieznane organowi prowadzącemu postępowanie administracyjne, bowiem okoliczności przedstawione przez stronę we wniosku o wznowienie postępowania dotyczą w całości prawidłowości wszczęcia postępowania wywłaszczeniowego, a okoliczność ta pozostaje bez wpływu na prawidłowość postępowania w przedmiocie udzielenia GDDKiA zezwolenia na zajęcie nieruchomości przeznaczonej pod inwestycję drogową.