Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w przedmiocie określenia wysokości stawek podatku od środków transportowych na rok 2019 stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Szymanowicz - Nowak, Sędziowie Sędzia WSA Justyna Mazur (sprawozdawca), Sędzia WSA Renata Nawrot, Protokolant Specjalista Ilona Obara, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 stycznia 2020 r. w Radomiu sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w [...] na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia [...]listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości stawek podatku od środków transportowych na rok 2019 stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości.

Uzasadnienie strona 1/6

Rada Miejska w W. (dalej: "Rada Miejska"), działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8, art. 40 ust. 1, art. 41 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994 ze zm.; dalej: "u.s.g."), art. 10 ust. 1 i ust. 2, art. 20c ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1445 ze zm.; dalej: "u.p.o.l."), Obwieszczenia Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych w 2019 r. (Monitor Polski z 2018r., poz. 745) oraz obwieszczenia Ministra Finansów z dnia 15 października 2018 r. w sprawie stawek podatku od środków transportowych obowiązujących w 2019 r. (M. P. z 2018r., poz. 1018), podjęła 29 listopada 2018 r. uchwałę nr II/9/18 w sprawie określenia wysokości stawek podatku od środków transportowych na 2019 rok.

Pismem z 29 sierpnia 2019 r. Prokurator Rejonowy w G. (dalej: "Prokurator") wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na powołaną wyżej uchwałę nr II/9/18.

Występując o stwierdzenie jej nieważności w całości, postawił zarzuty istotnego naruszenia prawa, tj. przepisu art. 4 ust. 1 i art. 5 ustawy z dnia 29 lipca 2000 r.

o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (t.j. Dz.U.

z 2017r., poz. 1523; dalej: "ustawa o ogłaszaniu aktów normatywnych") przez nadanie uchwale wstecznej mocy obowiązującej i uznaniu, że uchwała, która weszła w życie z dniem 15 stycznia 2019 r. obowiązuje od dnia 1 stycznia 2019r., co narusza zakaz retroaktywności prawa, zasadę zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa, przy jednoczesnym pogorszeniu sytuacji podatnika.

W uzasadnieniu skargi Prokurator wskazał, że zaskarżona uchwała stanowi akt prawa miejscowego. Zawiera ona bowiem normy generalne i abstrakcyjne. Zauważył, że w § 3 uchwały ustalono 14 - dniowy termin vacatio legis. Uchwała miała wejść w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Mazowieckiego, nie wcześniej jednak niż z dniem 1 stycznia 2019 r. Uchwała promulgowana została w dzienniku urzędowym w dniu 31 grudnia 2018 roku i weszła w życie z dniem 15 stycznia 2019 r.

Wskazując na art. 20a ust. 1 u.p.o.l. Prokurator podniósł, iż podjęcie uchwały, o której mowa w tym przepisie obejmuje nie tylko sam fakt głosowania w jej przedmiocie przez radę, lecz również należytą jej publikację. Dopiero po spełnieniu obu tych warunków stwierdzić można wejście aktu normatywnego do porządku prawnego (por. wyrok NSA z 4 listopada 2015r., sygn. akt II FSK 2362/13, LEX nr 1990269).

W kolejnym roku podatkowym mogą obowiązywać albo nowe stawki, o ile zostanie podjęta uchwała obejmująca również jej prawidłową publikację, albo stawki obowiązujące w poprzedzającym roku podatkowym. Rada gminy podejmuje uchwałę w sprawie stawek podatku na dany rok podatkowy, co powoduje, że stawki podatkowe zawarte w uchwale mają zastosowanie do całego roku podatkowego od 1 stycznia do 31 grudnia. Wejście w życie uchwały podjętej przed rozpoczęciem roku podatkowego wywołuje skutki prawne na dany rok.

Strona 1/6