Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Krzysztof Stanik (sprawozdawca), Sędziowie NSA: Adam Bącal, Marek Kołaczek, po rozpoznaniu w dniu 19 października 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi P. P. o stwierdzenie, że nastąpiła przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Kielcach w sprawie o sygn. akt I SA/Ke 796/05 ze skargi P.P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia 15 listopada 2005 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty i zwrotu podatku akcyzowego uiszczonego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego postanawia: 1) stwierdzić, że w sprawie nastąpiła przewlekłość postępowania; 2) przyznać skarżącemu P.P. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach sumę pieniężną w kwocie 500 (słownie: pięćset) zł; 3) zarządzić zwrot skarżącemu P.P. z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach opłaty od skargi na przewlekłość postępowania w kwocie 100 (słownie: sto) zł.
W dniu 29 sierpnia 2007 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, w sprawie o sygn. I SA/Ke 796/05 wpłynęła skarga P. P. w przedmiocie naruszenia prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez uzasadnionej zwłoki.
Skarżący wniósł o stwierdzenie, iż w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiła przewlekłość postępowania oraz o zasądzenie na jego rzecz od WSA w Kielcach kwoty 5000 zł. Żądania zostały sformułowane w oparciu o przepisy art. 12 KPA oraz art. 12 pkt 4 ustawy z 17.06.2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.).
W uzasadnieniu przedstawiono dotychczasowy przebieg postępowania w sprawie. Skarżący wskazał, iż w dniu 05.12.2005 r. za pośrednictwem Dyrektora Izby Celnej w K., wniósł skargę do Sądu na rozstrzygnięcie tego organu w przedmiocie zwrotu podatku akcyzowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego. W dniu 29.03.2006 r. odbyła się rozprawa sądowa, na której Sąd na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z 30.08.2002 r. o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270) - zwanej dalej "popsa" wydał postanowienie o zwieszeniu postępowania, z uwagi na toczące się postępowanie przed Europejskim Trybunałem Sprawiedliwości w sprawie oceny rozwiązań przyjętych w ustawie o akcyzie dotyczących opodatkowania podatkiem akcyzowym z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego w świetle regulacji Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.
Zdaniem skarżącego po publikacji wyroku ETS wszelkie wątpliwości przy poborze podatku akcyzowego zostały rozwiane i sprawa powinna zostać już zakończona. Wskazano również, że analogiczna sprawa o sygn. I SA/Ke 261/06, gdzie zawieszenie postępowania nastąpiło w dniu 24.11.2006 r. została rozstrzygnięta w dniu 23.08.2007 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie.
Z treści art. 2 ustawy z 17.06.2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843) - zwanej dalej "ustawą" wynika, że strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie w tej sprawie trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy (ust. 1). Dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia co do istoty, uwzględniając charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania (ust. 2).
W nawiązaniu do powyższego należy zaznaczyć, iż przepisy ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - dokładnie art. 7 popsa - przewidują wprawdzie obowiązek niezwłocznego rozpoznania sprawy przez Sąd, zasadniczo jednak nie określają maksymalnego czasu, w którym Sąd powinien wydać rozstrzygnięcie co do meritum. Nie sposób bowiem wskazać, jaki termin rozpoznania konkretnej sprawy należy uznać za "rozsądny", a kiedy dochodzi do nieuzasadnionej zwłoki. W oparciu o art. 2 ustawy można jedynie stwierdzić, iż przy ocenie terminowości rozpoznania danej sprawy należy wziąć pod uwagę jej charakter, stopień skomplikowania, procedurę rozpatrzenia, zachowanie organów właściwych do jej rozpatrzenia, zachowanie samego skarżącego w toku postępowania oraz znaczenie sprawy dla skarżącego.