Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Artur Mudrecki po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 5 lutego 2009 r., sygn. akt I SA/Ol 23/09, w sprawie ze skargi A. B. na postanowienie Prokuratora Okręgowego w E. z dnia 27 października 2006 r., o sygn. akt [...], w przedmiocie wyrażania zgody na dokonanie przeszukania lokali oraz zatwierdzenia protokołów z przeszukań lokali postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 5 lutego 2009r., sygn. akt. I SA/Ol 23/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie odrzucił skargę A. B. i A. B. na postanowienie Prokuratora Okręgowego w E. z dnia 27 października 2006 r., sygn. akt {...}, w przedmiocie wyrażenia zgody na dokonanie przeszukania lokali oraz zatwierdzenia protokołów z przeszukań lokali.
Uzasadniając orzeczenie Sąd pierwszej instancji uznał, że przedmiotowa sprawa nie należała do właściwości sądu administracyjnego. Zaskarżone postanowienie prokuratora, wydane na mocy art. 437 § 1 i art. 465 § 1 Kodeksu postępowania karnego, nie mieściło w katalogu czynności i aktów poddawanych nadzorowi tego sądu, których numerus clausus zawiera dyspozycja art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 2002 r. nr 153, poz. 1270 ze zm.) (dalej; u.p.p.s.a.).
W skardze kasacyjnej na powyższe postanowienie wniesiono o uchylenie skarżonego "wyroku" i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz o orzeczenie o kosztach sądowych według norm przepisanych.
Skarga kasacyjna została oparta na naruszeniu: art. 237 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (dalej: O.p.), art. 3 § 2 pkt 1 i 4 u.p.p.s.a., art. 45 Konstytucji RP.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej jej autor podkreślił, że samą procedurę przeszukania regulują przepisy ustawy Kodeks postępowania karnego nie przewidujące w takiej sprawie skargi do sądu powszechnego, dlatego postanowienie o zatwierdzeniu przeszukania wraz z decyzją zostało zaskarżone do WSA w Olsztynie.
W odpowiedzi na skargę kasacyjną Prokurator Okręgowy w E. wniósł o jej oddalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodzić się należy z Sądem pierwszej instancji, że przedmiotowa sprawa nie należała do właściwości sądów administracyjnych. Należy bowiem podkreślić, że zgodnie z przepisem art. 184 Konstytucji RP Naczelny Sąd Administracyjny oraz inne sądy administracyjne sprawują, w zakresie określonym w ustawie, kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta obejmuje również orzekanie o zgodności z ustawami uchwał organów samorządu terytorialnego i aktów normatywnych terenowych organów administracji rządowej. Kryterium kontroli wykonywanej przez sądy administracyjne określa art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. nr 153, poz. 1269), który stanowi, że jest ona sprawowana pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Kontrola sądów administracyjnych polega więc na zbadaniu, czy organ administracji publicznej nie naruszył prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy. Zgodnie regulacją art. 3 § 2 u.p.p.s.a. kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na: 1) decyzje administracyjne; 2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty; 3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie; 4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa; 4a)(1)pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach; 5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej; 6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej; 7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego; 8) (2) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a. W świetle przepisu art. 3 § 3 u.p.p.s.a. Sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach, a stosownie do art. 4 rozstrzygają również spory kompetencyjne między wymienionymi w tym przepisie organami.