Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Henryk Wach po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi P. M. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 października 2017 r., sygn. akt II GPP 46/17 w sprawie ze skargi P. M. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt V SA/Wa 771/16 w sprawie ze skargi P. M. na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] stycznia 2016 r., nr [...] w przedmiocie oddalenia skargi na czynność egzekucyjną postanawia: odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Postanowieniem z dnia 31 października 2017 r., sygn. akt II GPP 46/17 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę P. M. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt V SA/Wa 771/16, ze skargi strony na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] stycznia 2016 r. w przedmiocie oddalenia skargi na czynność egzekucyjną.
Pismem z dnia 27 marca 2019 r., nadanym dokumentem elektronicznym (https://epuap.gov.pl) strona złożyła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem powyższego prawomocnego postanowienia NSA.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 października 2017 r., sygn. akt II GPP 46/17, podlega odrzuceniu z uwagi na niespełnienie wymogu, o którym mowa w art. 285f § 3 p.p.s.a.
Zgodnie z treścią art. 285f § 3 p.p.s.a., znajdującego się w dziale VIIa ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 - dalej p.p.s.a.), regulującego postępowanie w sprawie skarg o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, skargę nieopłaconą, skargę wniesioną z naruszeniem art. 175 § 1 oraz skargę, której braków strona nie uzupełniła w terminie, sąd odrzuca na posiedzeniu niejawnym. Artykuł ten przewiduje odesłanie do art. 175 § 1 p.p.s.a., który stanowi, że skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, z zastrzeżeniem § 2 i 3, które dopuszczają wyjątek od tej zasady, pozwalając na sporządzenie skargi kasacyjnej innym, wymienionym w nich osobom. W niniejszej sprawie nie zachodzi jednak sytuacja przewidziana w § 2 i 3 tego artykułu, tym samym warunkiem formalnym prawidłowego złożenia skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jest sporządzenie i wniesienie jej przez profesjonalnego pełnomocnika jakim jest adwokat lub radca prawny. Ponieważ artykuł ten stosowany jest na mocy art. 285l p.p.s.a. odpowiednio, przyjmuje się, że stosowany jest wprost, bądź z pewnymi modyfikacjami wynikającymi z właściwości instytucji, do której ma być stosowany. Należy podkreślić, że postępowanie o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jest szczególnym postępowaniem, obwarowanym bardziej restrykcyjnymi warunkami formalnymi dotyczącymi wymogu reprezentacji strony przez profesjonalnych pełnomocników, niż zwyczajne postępowanie sądowoadministracyjne.
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 października 2017 r. sporządzona i wniesiona została osobiście przez P. M. Utrwalone jest stanowisko doktryny i judykatury, że niesporządzenie skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia przez jedną z osób wskazanych w art. 175 p.p.s.a. jest brakiem nieusuwalnym skargi i uzasadnia jej odrzucenie bez wzywania do uzupełnienia braku (art. 285f § 3 p.p.s.a.; por. np. postanowienie NSA z 11 lipca 2012 r., sygn. akt II ONP 3/12). Przy tym regulacja ta nie narusza Konstytucji RP, w tym prawa do sprawiedliwej procedury (por. np. uzasadnienie wyroku TK z dnia 12 lipca 2011 r., sygn. akt SK 49/08, uzasadnienie wyroku TK z dnia 8 kwietnia 2014 r., sygn. akt SK 22/11).