Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Barbara Stukan-Pytlowany po rozpoznaniu w dniu 29 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku pełnomocnika skarżącej - doradcy podatkowego K. D. o uzupełnienie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 kwietnia 2013 r. sygn. akt I GSK 654/11 o orzeczenie o wynagrodzeniu pełnomocnika z tytułu poniesionych kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi kasacyjnej K. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O. z dnia 23 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Ol 106/10 w sprawie ze skargi K. B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w O. z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie opłaty paliwowej postanawia: oddalić wniosek
Wyrokiem z dnia 16 kwietnia 2013 r., sygn. akt I GSK 655/11, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną K. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O. z dnia 23 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Ol 106/10 w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w przedmiocie opłaty paliwowej po wznowieniu postępowania.
Powołany wyrok został doręczony pełnomocnikowi strony w dniu 25 czerwca 2013 r. (k. akt NSA nr 52).
Pismem z dnia 23 października 2013 r. K.D.- ustanowiony z urzędu pełnomocnik K. B. - wystąpił o uzupełnienie sentencji wskazanego wyroku o orzeczenie o zwrocie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej oraz poniesionych wydatkach.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie jest uzasadniony i podlega oddaleniu.
Zgodnie z art. 157 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (jedn. tekst z 2012 r. Dz. U., poz. 270 ze zm. - dalej: p.p.s.a.). strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był umieścić z urzędu.
W świetle tej regulacji, jednym z formalnoprawnych warunków pozwalających na merytoryczne rozpoznanie wniosku o uzupełnienie wyroku jest złożenie przedmiotowego żądania we wskazanym powyżej terminie.
Z akt sprawy wynika, że rozpoznawany wniosek wpłynął do Naczelnego Sądu Administracyjnego w dniu 23 października 2013 r. (k. akt NSA nr 55), a więc z przekroczeniem czternastodniowego terminu, o jakim mowa w powołanym przepisie. Jak wcześniej zostało wskazane, wyrok, którego uzupełnienia żąda pełnomocnik został doręczony pełnomocnikowi w dniu 10 czerwca 2013 r., który to dzień należy uznać za początek biegu czternastodniowego terminu do wystąpienia z żądaniem uzupełnienia wyroku.
Zgodnie z art. 85 p.p.s.a. czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Przepisy powołanej ustawy, przy założeniu, że wniosek ten nie wszczyna odrębnego postępowania w sprawie, nie dają jednak podstawy do odrzucenie przedmiotowego wniosku z powodu naruszenia terminu do jego złożenia. Tym samym niedochowanie terminu do złożenia wniosku powinno prowadzić do jego oddalenia.
Pomijając jednak kwestię zachowania terminu do dokonania opisanej czynności procesowej należy zauważyć, że okoliczność ta nie pozbawia pełnomocnika prawa do żądania zwrotu wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej. Pełnomocnikowi skarżącej przysługuje prawo skierowania wniosku w tym zakresie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O.
Przypomnieć bowiem wypada, że w postępowaniu sądowoadministracyjnym obowiązuje zasada, że strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej (art. 199 p.p.s.a.).
Wyjątki od tej zasady zostały określone w art. 209 p.p.s.a., zgodnie z którym wniosek strony o zwrot kosztów sąd rozstrzyga w każdym orzeczeniu uwzględniającym skargę oraz w orzeczeniu, o którym mowa w art. 201, art. 203 i art. 204 p.p.s.a.
Przepis art. 209 p.p.s.a. ma zastosowanie tylko do kosztów postępowania między stronami i nie dotyczy wynagrodzenia należnego od Skarbu Państwa.
Stąd też, Naczelny Sąd Administracyjny nie orzekł w wyroku o przyznaniu pełnomocnikowi skarżącej kasacyjnie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej oraz poniesionych wydatków. Stanowisko to wynika z przyjętych przez ustawodawcę zasad orzekania w zakresie pomocy prawnej. Wynagrodzenie z tego tytułu (art. 250 p.p.s.a.) przyznawane jest bowiem przez wojewódzki sąd administracyjny w postępowaniu określonym w przepisach art. 258 - art. 261 p.p.s.a.
Nadmienić także należy, że w doręczonym pełnomocnikowi skarżącej wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie zawarto pouczenia w omawianym zakresie, bowiem strona była reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika (doradcę podatkowego), zaś opisany powyżej sposób dochodzenia wynagrodzenia z tytułu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków wynika wprost z przepisów ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Z tych względów, na podstawie art. 157 § 1 w zw. z art. 193 p.p.s.a., wniosek o uzupełnienie wyroku podlega oddaleniu.