Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Bała (spr.) Sędziowie NSA Stanisław Gronowski Małgorzata Korycińska Protokolant Patrycja Kozłowska po rozpoznaniu w dniu 11 września 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej G. Spółki z o.o. w C. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 21 marca 2013 r. sygn. akt III SA/Gd 14/13 w sprawie ze skargi G. Spółki z o.o. w C. na czynność Naczelnika Urzędu Celnego w G. w przedmiocie zatrzymania towarów postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem, objętym skargą kasacyjną, odrzucił skargę G. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w C. oraz zwrócił skarżącej uiszczony wpis w sprawie ze skargi Spółki na czynność Naczelnika Urzędu Celnego w G. w przedmiocie objęcia towarów depozytem celnym.
Wyjaśniając powody odrzucenia skargi Sąd I instancji wskazał, że w dniu [...] października 2012 r. agencja celna M. Sp. z o.o. z siedzibą w W., reprezentująca skarżącą Spółkę, zgłosiła do procedury tranzytu towar - zabawki z tworzyw sztucznych (zestawy klocków) w ilości 800 szt. w Oddziale Celnym Terminal Kontenerowy w G..
Protokołem o zawieszeniu zwolnienia lub zatrzymania towaru z dnia [...] listopada 2012 r. Naczelnik Urzędu Celnego w G., na podstawie art. 9 rozporządzenia Rady (WE) nr 1383/2003 z dnia 22 lipca 2003 r. dotyczącego działań organów celnych skierowanych przeciwko towarom podejrzanym o naruszenie niektórych praw własności intelektualnej oraz środków podejmowanych w odniesieniu do towarów, co do których stwierdzono, że naruszyły takie prawa (Dz. U. UE. L. 03.196.7) w związku z art. 58 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE. L. 92.302.1 ze zm., dalej: WKC), zatrzymał objęty towar na okres 10 dni roboczych oraz wezwał skarżącą Spółkę do wydania tego towaru. Podstawą takiego działania było podejrzenie naruszenia praw własności intelektualnej firmy L. A.S. W protokole zaznaczono, że jeżeli w określonym w protokole terminie urząd celny nie zostanie powiadomiony o wszczęciu postępowania mającego ustalić, czy nastąpiło naruszenie prawa własności intelektualnej na mocy prawa krajowego, towary zostaną dopuszczone lub ich zatrzymanie zostanie zakończone. Okres ten może być przedłużony o maksymalnie 10 dni roboczych w stosownych przypadkach.
Na podstawie art. 13 rozporządzenia Rady (WE) nr 1383/2003 z dnia 22 lipca 2003 r., w dniu 19 listopada 2012 r. Naczelnik Urzędu Celnego na wniosek L. A.S przedłużył o kolejne 10 dni roboczych, tj. do dnia [...] grudnia 2012 r., termin zatrzymania towaru. Pismo otrzymał również właściciel towaru, spółka G..
W dniu [...] grudnia 2012 r. do Naczelnika Urzędu Celnego w G. wpłynęło wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, sporządzone przez G. Sp. z o.o. z siedzibą w C., na podstawie art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, dalej: p.p.s.a.), w którym Spółka domaga się uchylenia depozytu celnego oraz zwolnienia towarów z dozoru celnego. W ocenie wnoszącego pismo, naruszenie prawa polegało na bezprawnym i bezpodstawnym objęciu depozytem Urzędu Celnego towarów stanowiących własność firmy G. Sp. z o.o. objętych procedurą tranzytu a następnie protokołem o zawieszeniu zwolnienia lub zatrzymania towarów z dnia [...] listopada 2012 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. odrzucił skargę jako niedopuszczalną. Sąd powołał przepis art. 3 p.p.s.a. i podał, że pozytywne określenie właściwości w przepisach oznacza, że dopuszczalna jest skarga do sądu administracyjnego tylko na prawne formy działania organów administracji publicznej, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 1-8 p.p.s.a. oraz w sytuacjach przewidzianych przez ustawy szczególne, z zastrzeżeniem wynikającym z art. 5 p.p.s.a. Zatem skarga na inne formy działania organów administracji niż wymienione w powyższych przepisach lub w ustawach szczególnych jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu. Skarżący winien tak określić przedmiot zaskarżenia, który umożliwi sądowi stwierdzić, czy faktycznie on istnieje jako konkretne, określone zdarzenie prawne oraz czy należy ten przedmiot do takich form działania administracji publicznej, które w swojej tożsamości podlegają kontroli sprawowanej przez sądy administracyjne. Skonkretyzowanie przedmiotu zaskarżenia przez stronę skarżącą w przypadku czynności z zakresu administracji publicznej jest istotne także i dlatego, że umożliwia dokonanie oceny, czy spełniony został określony art. 52 § 3 p.p.s.a. wymóg poprzedzającego wniesienie skargi wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Takie wezwanie dotyczyć musi bowiem konkretnego naruszenia prawa - spowodowanego konkretną czynnością i umożliwia wniesienie skargi na tę właśnie, a nie jakąkolwiek inną czynność.