Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jan Bała po rozpoznaniu w dniu 20 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia E. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 17 lipca 2012 r. sygn. akt III SA/Gl 565/12 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi E. K. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] grudnia 2011 r. Nr [...] w przedmiocie pozostawienia odwołania bez rozpatrzenia postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 17 lipca 2012 r., sygn. akt III SA/Gl 565/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił wniosek E. K. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] grudnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie pozostawienia odwołania bez rozpatrzenia.
Sąd orzekał w następującym stanie sprawy.
Postanowieniem z dnia [...] grudnia 2011 r. Dyrektor Izby Celnej w K. pozostawił bez rozpatrzenia odwołanie skarżącego od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w C. z dnia [...] sierpnia 2011 r. w przedmiocie podatku akcyzowego. Postanowienie to zawierało pouczenie o terminie i sposobie wniesienia skargi do sądu administracyjnego i zostało doręczone adresatowi 30 grudnia 2011 r. Skarga na powyższe postanowienie została nadana listem poleconym w dniu 31 stycznia 2012 r. bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, który przekazał ją do organu 24 lutego 2012 r.
Postanowieniem z dnia 14 maja 2012 r. skarga została odrzucona.
Postanowieniem z dnia 17 lipca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, po rozpoznaniu wniosku E. K. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, oddalił wniosek wskazując, że skarżący mógł przy dochowaniu należytej staranności dochować wyznaczonego terminu do wniesienia skargi, gdyż został on prawidłowo pouczony o terminie i sposobie do jej wniesienia do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach za pośrednictwem organu, który wydał rozstrzygnięcie będące przedmiotem skargi. W ocenie Sądu I instancji argumentacja skarżącego dowodzi jedynie, że nie wykazał się starannością, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy.
E. K. wniósł zażalenie na powyższe postanowienie wnosząc o jego zmianę i przywrócenie terminu do złożenia skargi, jej przyjęcie i nadanie sprawie dalszego biegu, lub o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach do ponownego rozpoznania.
W uzasadnieniu zażalenia skarżący podkreślił, że dochował należytej staranności w napisaniu i złożeniu skargi i zapoznał się z pouczeniem zawartym w decyzji, ale będąc bardzo przejętym całą sprawą nie do końca go zrozumiał i skargę wniósł bezpośrednio do sądu. Dodał, że bardzo rzadko ma do czynienia z pismami urzędowymi i pewne rzeczy są dla niego niezrozumiałe.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej: p.p.s.a.) przewiduje możliwość przywrócenia uchybionego terminu, jednakże przy zachowaniu określonych przepisami warunków, tj. wynikających z art. 87 § 1 - 4 p.p.s.a. Jednym z nich, przewidzianym w art. 87 § 2p.p.s.a., jest uprawdopodobnienie braku winy w uchybieniu terminu.
Oznacza to, że przywrócenie uchybionego terminu możliwe jest jedynie w sytuacji powstania przeszkody uniemożliwiającej zachowanie terminu przez stronę. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wówczas, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Brak winy po stronie podmiotu dokonującego czy zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Art. 86 § 1 p.p.s.a. nie określa, według jakich kryteriów należy oceniać zachowanie strony, a ocena braku winy pozostawiona została uznaniu sądu, co daje mu możliwość uwzględnienia wszystkich okoliczności, jakie uzna za istotne.
Na wstępie należy zauważyć, że stan faktyczny sprawy wskazany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny jest bezsporny i należy podzielić ocenę dokonaną przez Sąd pierwszej instancji, że wnioskodawca nie wykazał braku zawinienia po swojej stronie. Również w zażaleniu na postanowienie o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi nie podał okoliczności usprawiedliwiających uchybienie terminu. Za taką okoliczność nie można uznać niezrozumienie treści pouczenia, którego treść - zgodna z art. 54 § 1 p.p.s.a. - nie budzi wątpliwości. Nieprzekonujący jest również argument o problemach osobistych i rodzinnych czy też fakt, że w stosunku do niego toczą się również inne sprawy dotyczące zaległości podatkowych. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego okoliczności te nie stanowią nadzwyczajnych przeszkód, które uniemożliwiały skarżącemu właściwe wniesienie skargi. Jeżeli miał wątpliwości co do treści pisma od organu, to mógł skontaktować się z sekretariatem tego organu celem ich wyjaśnienia. Podnieść bowiem należy, że przywrócenie terminu nie jest dopuszczalne, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny postanowił jak w sentencji na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a.