Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Piotr Pietrasz po rozpoznaniu w dniu 9 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia M. F. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 czerwca 2018 r. sygn. akt V SA/Wa 693/18 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M. F. na decyzję Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia (...) lutego 2018 r. nr (...) w przedmiocie określenia kwoty dofinansowania przypadającej do zwrotu postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 19 czerwca 2018 r., sygn. akt V SA/Wa 693/18 odmówił M. F. wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia (...) lutego 2018 r. nr (...)w przedmiocie kwoty dofinansowania przypadającej do zwrotu.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że skarżący nie wykazał jakichkolwiek okoliczności odnoszących się do przesłanek określonych w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.).
Od tego postanowienia skarżący złożył zażalenie. Zarzucił niewłaściwe uznanie, że niewstrzymanie wykonania decyzji nie spowoduje niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków wobec skarżącego, co jest orzeczeniem błędnym i krzywdzącym. Podsumowując uzasadnienie zażalenia skarżący wskazał, że w świetle art. 61 § 3 p.p.s.a. wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji jest uzasadnione, albowiem utrzymanie stanu wykonalności zaskarżonej decyzji skutkuje uniemożliwieniem skarżącemu uzyskania pomocy ze środków pochodzących z funduszy europejskich. Zdaniem skarżącego "jest to tym bardziej uzasadnione w sytuacji, gdzie wszystkie zdarzenia prowadzące do pozbawienia skarżącego prawa do uzyskania pomocy, zaistniały wskutek rażącego naruszenia przepisów prawa przez organy administracji publicznej".
W załączeniu w do zażalenia skarżący przesłał pismo z Ministerstwa Finansów z dnia 15 maja 2018 r. informujące, że na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 stycznia 2018 r. w sprawie rejestru podmiotów wykluczonych z możliwości otrzymania środków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich (Dz. U. 2018, poz. 307) w dniu 14 maja 2018 r. został on wpisany do prowadzonego przez Ministra Finansów na podstawie art. 210 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2077 ze zm.) rejestru podmiotów wykluczonych z możliwości otrzymywania środków przeznaczonych na realizację programów finansowych z udziałem środków europejskich. Dołączył również pismo z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia 21 maja 2018 r. będące informacją o odmowie przyznania pomocy w związku z niespełnieniem warunków przyznania pomocy w zakresie " Akwakultura świadcząca usługi środowiskowe".
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Przede wszystkim wskazać należy, że zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać w całości lub w części wykonanie zaskarżonego aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeśli w wyniku ich wykonania zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji jest instytucją wyjątkową i jako taka powinna być ona stosowana ściśle, stosownie do spełnienia określonych przesłanek. Wykazanie zaistnienia przynajmniej jednej ze wskazanych w tym przepisie przesłanek spoczywa na wnioskodawcy. Oznacza to występującą po jego stronie konieczność wskazania konkretnych okoliczności wskazujących na to, że wykonanie decyzji spowoduje w stosunku do strony niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków i przytoczenia okoliczności uzasadniających to żądanie. Obowiązkiem sądu nie jest natomiast domyślanie się intencji strony, ani orzekanie o wstrzymaniu wykonania decyzji na podstawie całokształtu akt sprawy. To w interesie wnioskującego leży odpowiednie uzasadnienie składanego wniosku. Tymczasem strona skarżąca nie wskazała w istocie jakichkolwiek powodów przemawiających za udzieleniem jej ochrony tymczasowej - jej wniosek nie zawiera bowiem nawet szczątkowego uzasadnienia, gdyż za takie nie można uznać okoliczności wskazanej przez skarżącego, który uzasadnia swój wniosek - rażącym i oczywistym charakterem pogwałcenia prawa przy wydaniu zaskarżonych decyzji oraz z uwagi na grożącą skarżącemu wysoką szkodę. Rolą sądu nie jest zastępowanie strony w zakresie formułowania pism procesowych - nie może on bowiem oprzeć orzeczenia na swoich domysłach czy interpretacjach. Zasadnie zatem sąd odmówił uwzględnienia wniosku.