Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Henryk Wach po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. Sp. z o.o. z siedzibą w K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 czerwca 2017 r., sygn. akt V SA/Wa 659/17 w zakresie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi A. Sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Ministra Rozwoju i Finansów z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty dofinansowania przypadającej do zwrotu z udziałem środków z budżetu Unii Europejskiej postanawia: 1. sprostować oczywistą omyłkę w komparycji postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 2 czerwca 2017 r. sygn. akt V SA/Wa 659/17 w ten sposób, że wersie 9 od góry błędnie wpisaną nazwę Spółki "A. Sp. z o.o. z siedzibą w K." zastąpić prawidłową "A. Sp. z o.o. z siedzibą w K.", 2. oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: "WSA") postanowieniem z 2 czerwca 2017 r., sygn. akt V SA/Wa 659/17 odrzucił skargę A. z siedzibą w K. na decyzję Ministra Rozwoju i Finansów z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty dofinansowania przypadającej do zwrotu.
Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy.
Spółka A. z siedzibą w K. (dalej: "skarżąca") złożyła do WSA skargę na ww. decyzję Ministra Rozwoju i Finansów.
W wykonaniu zarządzeń Przewodniczącego Wydziału z 4 kwietnia 2017 r. skarżąca została wezwana do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w wysokości 2000 zł w terminie 7 dni od daty doręczenia odpisu zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu, pod rygorem odrzucenia skargi oraz do usunięcia braku formalnego skargi poprzez złożenie dokumentu, z którego wynika upoważnienie do reprezentowania spółki w postępowaniu przed WSA w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi. Powyższe wezwania nie zostały podjęte przez skarżącą.
Postanowieniem z 2 czerwca 2017 r. WSA odrzucił skargę A. na decyzję Ministra Rozwoju i Finansów z uwagi na nieuiszczenie wpisu od skargi oraz nie uzupełnienie jej braków formalnych w wyznaczonym terminie.
W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia WSA wskazał, że w terminie zakreślonym przez sąd, nie został uiszczony wpis od skargi oraz uzupełniony brak formalny skargi.
W dniu 21 czerwca 2017 r. skarżąca wniosła zażalenie na powyższe postanowienie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia ww. uzupełnień. Do wniosku skarżąca dołączyła odpis z KRS potwierdzający, że osoba, która podpisała skargę była do tego upoważniona.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z przepisem art. 219 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm., dalej: "p.p.s.a."), opłatę sądową należy uiścić przy wniesieniu do sądu pisma podlegającego opłacie.
Stosownie do art. 220 § 1 p.p.s.a., sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata.
W tym przypadku, z zastrzeżeniem § 2 i 3, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania.
W przedmiotowej sprawie, co wynika tak z motywów postanowienia WSA, jak i z analizy akt sprawy, skarżąca wezwana została zarządzeniem z dnia 4 kwietnia 2017 r. do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 2000 złotych, w terminie siedmiu dniu od dnia doręczenia odpisu zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu. Jak wynika z akt sprawy sądowych wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego zostało doręczone skarżącej w dniu 4 maja 2017 r., zgodnie z art. 73 § 4 p.p.s.a.
(k. 39 akt sądowych), a więc termin do uiszczenia wpisu minął z dniem 11 maja 2017 r.
Wobec niewykonania wezwania - nie uiszczenia wpisu od skargi, co zostało potwierdzone adnotacją z dnia 15 maja 2017 r. (k. 42 akt sądowych) o niewpłynięciu wpłaty w przedmiotowej sprawie, WSA prawidłowo odrzucił skargę strony.
Przepis art. 220 § 3 p.p.s.a. nakłada bowiem na sąd obligatoryjny obowiązek odrzucenia skargi, od której pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia. W zakresie dotyczącym punktu pierwszego postanowienia Naczelny Sąd Administracyjny postanowił z urzędu - na mocy art. 156 § 2 i 3 p.p.s.a. - sprostować postanowienie WSA w Warszawie w ten sposób, że w jego komparycji w wersie 9 od góry błędnie wpisaną nazwę spółki "A. Sp. z o.o. z siedzibą w K." zastąpić prawidłową "A. z siedzibą w K.". Naczelny Sąd Administracyjny uznał wskazaną powyżej omyłkę za oczywistą omyłkę pisarską.