Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 19 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A.M. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 lipca 2018 r. sygn. akt I OSK 2681/15 w części dotyczącej podjęcia zawieszonego postępowania w sprawie ze skargi kasacyjnej A.M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 marca 2014 r. sygn. akt I SA/Wa 2166/13 w sprawie ze skargi A.M. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia odrzucić zażalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 4 lipca 2018 r. sygn. akt I OSK 2681/15, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi kasacyjnej A.M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 marca 2014 r. sygn. akt I SA/Wa 2166/13 w sprawie ze skargi A.M. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji, podjął zawieszone postępowanie z udziałem następców prawnych po zmarłym uczestniku postępowania - P.P. (pkt 1); zawiesił postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym z uwagi na śmierć uczestnika postępowania - A.K. (pkt 2).
W uzasadnieniu postanowienia wskazał, że podjęcie zawieszonego postępowania miało miejsce z uwagi na fakt ustalenia następców prawnych po zmarłym uczestniku postępowania - P.P., natomiast wobec śmierci innego uczestnika postępowania - A.K., zachodzą przesłanki do obligatoryjnego zawieszenia postępowania do dnia zgłoszenia się lub wskazania następców prawnych po w/w zmarłym albo do dnia ustanowienia we właściwej drodze kuratora spadku.
Powyższe postanowienie A.M. uczynił przedmiotem zażalenia do Naczelnego Sądu Administracyjnego w zakresie jego punktu 1, tj. w części podjęcia zawieszonego postępowania. W uzasadnieniu zażalenia podał, że w jego ocenie "w aktach sprawy nie widnieje nazwisko P.P.", stąd też punkt 1 zaskarżonego postanowienia powinien zostać uchylony.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie A.M. jest niedopuszczalne.
Stosownie do treści art. 168 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, dalej w skrócie "P.p.s.a."), orzeczenie sądu staje się prawomocne, jeżeli nie przysługuje co do niego środek odwoławczy. Zgodnie z treścią art. 194 § 1 P.p.s.a., zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia, których rodzaje wymieniono w tym przepisie. W rozpoznawanej sprawie nie ulega wątpliwości, że zażalenie wniesiono na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego. Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego (zarówno wyroki, jak i postanowienia) nie podlegają zaskarżeniu, gdyż stają się prawomocne z chwilą ich wydania i nie przysługuje od nich zwyczajny środek odwoławczy, jakim jest zażalenie. W tej sytuacji zażalenie A.M. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 lipca 2018 r. sygn. akt I OSK 2681/15, jako niedopuszczalne, podlega odrzuceniu.
Ubocznie natomiast należy wyjaśnić wnoszącemu zażalenie, iż Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 28 lipca 2017 r. sygn. akt I OSK 2681/15 zawiesił postępowanie w niniejszej sprawie z uwagi na śmierć uczestnika postępowania P.P. na podstawie art. 128 § 1 pkt 1 P.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 178 w związku z art. 180 i art. 197 § 2 P.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.