Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. G. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 30 września 2014 r. sygn. akt II SA/Bk 587/14 o odrzuceniu skargi E. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] 2014 r. znak [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej postanawia oddalić skargę kasacyjną
Postanowieniem z dnia 30 września 2014 r., sygn. akt II SA/Bk 587/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku odrzucił skargę E. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] 2014 r. znak [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że skargę na decyzję z [...] 2014 r. złożyli do Sądu administracyjnego E. i W. G., z tym że wskazano, że w imieniu E. G. (dalej skarżąca) występuje adwokat W. P. i tylko on podpisał się pod skargą.
Zarządzeniami Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 18 czerwca 2014 r. wezwano adw. W. P. do przedłożenia pełnomocnictwa do występowania w imieniu skarżącej [k. 1, 13, 18 akt sądowych]. Odrębnie wezwano W. G. do podpisania skargi, w terminie 7 dni, pod rygorem jej odrzucenia [k. 1, 14, 17 akt sądowych].
Postanowieniem z 18 sierpnia 2014 r., sygn. akt II SA/Bk 587/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, z uwagi na nie podpisanie skargi, odrzucił skargę W. G. Natomiast skarżącą wezwano do uzupełnienia braku formalnego skargi przez jej podpisanie, w terminie 7 dni, pod rygorem jej odrzucenia. Wezwanie doręczono skarżącej dnia 29 sierpnia 2014 r.; termin do uzupełnienia braków formalnych skargi mijał w piątek, 5 września 2014 r. (k. 25, 30 akt sądowych). Skarżąca w wyznaczonym terminie nie podpisała skargi.
W związku z powyższym, Sąd I instancji wskazał, że nie podpisanie skargi przez E. G. zobowiązało Sąd do odrzucenia jej skargi (art. 58 § 1 pkt 3 ppsa; k. 34-35 akt sądowych).
Skargę kasacyjną na powyższe rozstrzygnięcie wywiodła E. G., reprezentowana przez adw. W. P., zarzucając naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy:
- art. 57 § 1 kpa w zw. z art. 46 § 1 pkt 4 ppsa przez całkowite dowolne przyjęcie, że skarga nie spełnia wymogów formalnych bowiem nie została podpisana przez pełnomocnika w sytuacji gdy oczywistym i bezspornym w sprawie jest, że skargę podpisał pełnomocnik w oparciu o pełnomocnictwo znajdujące się w aktach sprawy a dołączone do odwołania skierowanego do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...], które to pełnomocnictwo obejmuje umocowanie do złożenia skargi i zastępstwa "przez" [winno być "przed"] Sądem Administracyjnym.
W związku z powyższym skarżąca wniosła o:
- uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy Sądowi I instancji celem merytorycznego rozpoznania;
- zasadzenie od uczestnika postępowania kosztów postępowania według norm przepisanych (k. 44-46 akt sądowych).
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.
W świetle art. 183 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. 2012, poz. 270, dalej ppsa), Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej i bierze z urzędu pod rozwagę jedynie nieważność postępowania; bada przy tym wszystkie podniesione przez skarżącego zarzuty naruszenia prawa (uchwała pełnego składu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 października 2009 r. sygn. akt I OPS 10/09, ONSAiWSA 2010, z. 1, poz. 1).