Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Chróścielewski po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej, nazwaną zażaleniem L. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 26 stycznia 2005 r., sygn. akt II SA/Gd 899/04 o odrzuceniu skargi L. K. na decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie przekazania trwałego zarządu nieruchomością postanawia odrzucić skargę kasacyjną, nazwaną zażaleniem
Postanowieniem z dnia 26 stycznia 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę L. K. na decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie przekazania trwałego zarządu nieruchomością Podstawą odrzucenia skargi było uznanie przez Sąd, iż została ona wniesiona po upływie przepisanego terminu.
Pismem z dnia 4 lutego 2005 r. pełnomocnik L. K. - adwokat, radca prawny W. N. złożył na powyższe postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku zażalenie. Pełnomocnik skarżącego na podstawie art. 194 § 1 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi zaskarżył w/w orzeczenia w całości, któremu zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych będących podstawą orzeczenia poprzez błędne odczytanie daty doręczenia zaskarżonej decyzji. Wskazując na powyższe pełnomocnik wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w trybie art. 195 § 2 w/w ustawy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - Od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
Przedmiotowe postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 26 stycznia 2005 r. o odrzuceniu skargi L. K. należy do postanowień kończących postępowanie - zatem przysługuje na nie skarga kasacyjna nie zaś zażalenie. Powołanie się przez pełnomocnika w zażaleniu na art. 194 § 1 pkt 7 w/w ustawy jest błędne, przepis ten bowiem dotyczy zażaleń składanych na postanowienia o odrzuceniu skargi kasacyjnej nie zaś skargi składanej na akt organu administracji publicznej do wojewódzkiego sądu administracyjnego.
Nawet jednak gdyby potraktować zażalenie L. K. jako skargę kasacyjną to i tak podlegałaby ona odrzuceniu ze względu na niespełnianie warunków formalnych przewidzianych dla tego środka zaskarżenia tj. brak przytoczenia podstaw kasacyjnych (art. 174 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) oraz brak sformułowania żądania - czyli wniosku o uchylenie lub zmianę orzeczenia (art. 176 w/w ustawy). Zażalenie zawiera jedynie żądanie uchylenia orzeczenia przez wojewódzki sąd administracyjny w ramach instytucji autokontroli (art. 195 § 2 ustawy).
W takiej sytuacji zażalenie L. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 26 stycznia 2005 r. o odrzuceniu skargi na decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia [...], w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie przekazania trwałego zarządu nieruchomością należało odrzucić jako niedopuszczalne.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 180 z związku z art. 197 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) postanowił zażalenie odrzucić.