Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Elżbieta Stebnicka Sędziowie Sędzia NSA Irena Kamińska ( spr.) Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska Protokolant Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 listopada 2004 r. sygn. akt I SA 1405/03 w sprawie ze skargi P. P., H. S. i W. P. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość postanawia: odrzucić skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 18 listopada 2004r., w sprawie o sygn. akt I SA 1405/03, uchylił zaskarżoną przez P. P., H. S. i W. P., decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...], Nr [...] oraz poprzedzająca ją decyzję Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy z dnia [...], Nr [...].
W uzasadnieniu Sąd podał, iż skarga zasługuje na uwzględnienie, gdyż zaskarżona decyzja narusza przepisy prawa materialnego i procesowego, m.in. art. 214 i art. 215 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2000 r., Nr 46, poz. 543 z późn. zm.), nazywanej dalej ustawą. Powyższe przepisy zastąpiły wcześniejsze uregulowania odnoszące się do przedmiotu sprawy.. Z art. 7 ust. 5 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy, nazywanego dalej dekretem, wynikało, że w razie nie przyznania dotychczasowemu właścicielowi wieczystej dzierżawy, gmina obowiązana była uiścić odszkodowanie. Natomiast w myśl art. 8 dekretu w razie nie przyznania dotychczasowemu właścicielowi gruntu wszystkie budynki, położone na gruncie, przechodziły na własność gminy, która również i w tym wypadku obowiązana była wypłacić właścicielowi odszkodowanie za budynki nadające się do użytkowania lub naprawy. Powyższe odszkodowania miały być wypłacane w papierach wartościowych a sposób ustalania odszkodowania oraz kwestie związane z emisją papierów wartościowych winno być uregulowane rozporządzeniem Ministra Odbudowy (art. 9 dekretu), które nigdy nie zostało wydane. W dniu 01 sierpnia 1985 r. weszła w życie ustawa o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości, która ostatecznie wygasiła prawa do odszkodowania za przejęte przez Państwo grunty, budynki i inne części składowe nieruchomości przewidziane cytowanymi przepisami dekretu. Przepisami art. 82 i art. 83 wprowadziła ona natomiast szczególne unormowania, związane z konkretnymi sytuacjami dotyczącymi byłych właścicieli nieruchomości warszawskich. Przepisy te zostały powtórzone w art. 214 i art. 215 ustawy o gospodarce nieruchomościami, które mają charakter wyjątkowy i szczególny w stosunku do ogólnych zasad gospodarowania nieruchomościami skarbu Państwa i gminy. Oznacza to, że art. 215 ustawy jest wyłączną podstawą prawną dla przyznania odszkodowania z tytułu przejęcia przez Skarb Państwa gruntu, stanowiącego działkę, która przed datą wejścia w życie dekretu, mogła być przeznaczona pod budownictwo jednorodzinne, jeżeli poprzedni właściciel lub jego następcy prawni zostali pozbawieni faktycznej możliwości władania nią po dniu 05 kwietnia 1958 r.
Mając na uwadze omówiony stan prawny Sąd I instancji uznał, że organ I instancji nie przeprowadził w odpowiednim zakresie postępowania wyjaśniającego Nie ustalił wszystkich istotnych okoliczności sprawy. Stąd Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną decyzję Wojewody Mazowieckiego oraz poprzedzająca ją decyzję Prezydenta miasta stołecznego Warszawy.
Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy, reprezentowany przez radcę prawnego, wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną, zaskarżając wspomniany wyrok w całości.