Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Runge- Lissowska Sędziowie sędzia NSA Anna Lech ( spr.) sędzia NSA Anna Łukaszewska- Macioch Protokolant Anna Harwas po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2008r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. M. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 stycznia 2008r. sygn. akt II SA/Wa 1978/07 w sprawie ze skargi A. J.- A., R. M., K. W., W. S. na czynność Prezesa Sądu Apelacyjnego w W. w przedmiocie ustalenia listy osób zakwalifikowanych do odbywania aplikacji uchyla zaskarżone postanowienie i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.
Postanowieniem z dnia 23 stycznia 2008 r., sygn. akt II SA/Wa 1978/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę A. J. - A., R. M., K. W., W. S. na czynność Prezesa Sądu Apelacyjnego w W. w przedmiocie ustalenia listy osób zakwalifikowanych do odbywania aplikacji.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał na następujący stan faktyczny i prawny sprawy: pismem z dnia 10 października 2005 r., A. J. - A., R. M., W. S. i K. W., wnieśli skargę na czynność Prezesa Sądu Apelacyjnego w W. polegającą na zmianie zasad punktacji przy ustalaniu listy aplikantów sądowych apelacji w. w roku 2005. Wskazali, że Prezes dokonał zmian na liście aplikantów po tym, jak właściwa komisja egzaminacyjna zaliczyła ich, po przeprowadzeniu konkursu, do grona pozaetatowych aplikantów sądowych okręgu Sądu Okręgowego w Ostrołęce.
Postanowieniem z dnia 8 marca 2006 r., sygn. akt II SA/Wa 2239/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), odrzucił skargę oceniając, że zaskarżona czynność nie odpowiada żadnemu z możliwych przedmiotów zaskarżenia, wskazanych w art. 3 § 2 tej ustawy.
Po wniesieniu skargi kasacyjnej od tego postanowienia, Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 21 marca 2007 r., sygn. akt I OSK 1598/06, uchylił zaskarżone postanowienie z 8 marca 2006 r., uznając, że odrzucenie skargi było przedwczesne, gdyż Sąd pierwszej instancji, mając na uwadze art. 133 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, powinien wystąpić do organu o udokumentowanie ustalenia przez niego jednolitego kryterium punktowego przyjęć na aplikację w obrębie okręgu apelacyjnego.
Dostosowując się do powyższych wytycznych Naczelnego Sądu Administracyjnego, Sąd pierwszej instancji wezwał organ do udokumentowania ustalenia jednolitego kryterium punktowego przyjęć na aplikację.
W wykonaniu wezwania organ nadesłał pismo z dnia 18 lipca 2005 r., w którym Prezes Sądu Apelacyjnego w W. określił minimalną liczbę punktów na 66, wskazując, że nikt ze skarżących nie osiągnął tej wartości.
Postanowieniem z dnia 27 kwietnia 2007 r., sygn. akt II SA/Wa 560/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie ponownie odrzucił skargę, powtarzając argumentację zawartą w postanowieniu z 8 marca 2006 r. oraz przywołując tę samą podstawę prawną.
Postanowieniem z dnia 11 października 2007 r., sygn. akt I OSK 1161/07, Naczelny Sąd Administracyjny uchylił postanowienie z 27 kwietnia 2007 r., wskazując, że organ w toku postępowania konkursowego na aplikację sądową w 2005 r. dokonał dwóch czynności materialno - technicznych: zmienił minimalną ilość punktów uprawniających do przyjęcia na aplikację oraz ustalił listę osób zakwalifikowanych do odbywania aplikacji. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że komisja egzaminacyjna w toku konkursu przedstawia prezesowi sądu apelacyjnego jedynie projekt listy kandydatów na aplikantów, zaś ustalenie listy kandydatów na aplikantów należy do prezesa sądu apelacyjnego. Wskazując na art. 142 § 3 i art. 141 § 1 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych, Naczelny Sąd Administracyjny ocenił tę czynność jako odpowiadającą art. 3 § 2 pkt 4 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, bowiem czynność ta ma cechy czynności indywidualnej, w związku z czym Sąd ten uznał, że ustalenie tej listy podlega kognicji sądów administracyjnych.