Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 stycznia 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 1557/09 o odrzuceniu skargi M. K. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w Warszawie z dnia [...] lipca 2004 r. Nr [...] w przedmiocie ustalenia średniej ceny rynkowej zakupu 1 m2 powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego dla celów wypłaty ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z kwatery na dzień 1 lipca 2004 r. postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 21 stycznia 2010 r., sygn. akt II SA/Wa 1557/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę M. K. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w Warszawie z dnia [...] lipca 2004 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia średniej ceny rynkowej zakupu 1 m-.powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego dla celów wypłaty ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z kwatery na dzień 1 lipca 2004 r.
W uzasadnieniu Sąd stwierdził, iż zaskarżona decyzja Dyrektora Oddziału Regionalnego WAM nie stanowi żadnego z aktów wymienionych w art. 3 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a". podlegającego kontroli sądu administracyjnego. Nie jest to z pewnością decyzja administracyjna w rozumieniu kpa, bowiem nie rozstrzyga indywidualnej sprawy z zakresu administracji publicznej i jest skierowana do bliżej nieokreślonej liczby adresatów. Sąd podkreślił, że samo nazwanie czynności organu "decyzją" nie przesądza o charakterze dokumentującego tę czynność aktu jako decyzji administracyjnej w rozumieniu kpa. Zaskarżona "decyzja" nie stanowi także aktu lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a., bowiem przedmiotem skargi do Sądu mogą być tylko takie akty lub czynności, które są podejmowane w sprawach o charakterze indywidualnym, a decyzja zaskarżona w sprawie niniejszej charakteru takiego nie posiada. Sąd I instancji podniósł także, iż podstaw do uznania zaskarżonej decyzji za decyzję administracyjną nie dają także przepisy ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP (Dz. U. z 2005 r., Nr 41, poz. 398 ze zm.).
Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia wniósł M. K., prawidłowo reprezentowany, domagając się uchylenia zaskarżonego orzeczenia i przekazania sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i rozpoznanie skargi oraz zasądzenia na jego rzecz kosztów postępowania kasacyjnego.
W skardze kasacyjnej postawiono zarzuty:
1. naruszenia przepisów postępowania w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy:
a) art. 3 § 1 i § 2 pkt 1 i 4 P.p.s.a. w związku z art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a. oraz w związku z art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 24 maja 2004 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych ustaw (Dz. U. Nr 116, poz. 1203) i w związku z art. 2, art. 7, art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 i art. 184 Konstytucji RP, poprzez odmowę dokonania kontroli działalności organu administracji publicznej i odrzucenie skargi;
b) art. 141 § 4 P.p.s.a. w związku z art. 104, art. 109 i art. 110 Kodeksu postępowania administracyjnego w związku z art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 24 maja 2004 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych ustaw, poprzez uznanie, iż decyzja będąca przedmiotem niniejszej sprawy nie została wprowadzona do obrotu prawnego w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego oraz poprzez uznanie, iż decyzją podlegającą kognicji sądów administracyjnych jest wyłącznie decyzja spełniająca łącznie wszystkie wymogi formalne wynikające z ww. przepisów oraz poprzez nieustosunkowanie się w uzasadnieniu postanowienia do wszystkich zarzutów skarżącego przedstawionych w odrzuconej skardze;