Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T.G. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 stycznia 2017 r., sygn. akt I SA/Wa 951/16 w sprawie ze skargi T.G. na bezczynność Prezydenta m.st. Warszawy postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Postanowieniem z 11 stycznia 2017 r. sygn. akt I SA/Wa 951/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę T. G. z [...] października 2015 r. na nienależyte wykonywanie zadań służbowych przez Dyrektora Centrum Pomocy Społecznej Dzielnicy Śródmieście. Postanowienie to zostało wydane na skutek uchylenia przez Naczelny Sąd Administracyjny, postanowieniem z 17 czerwca 2016 r. I OSK 1305/16, postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 24 lutego 2016 r. I SA/Wa 1977/15, oddalającego ww. skargę T. G. Naczelny Sąd zobowiązał Sąd Wojewódzki do wyjaśnienia jaki jest przedmiot skargi T. G. Wojewódzki Sąd wezwał T. G. do sprecyzowania skargi, na wezwanie z 6 września 2016 r., T. G., reprezentowana przez pełnomocnika z urzędu, wyjaśniła, pismem z 28 września 2016 r., iż skarga dot. bezczynności organu w sprawie wniosków z [...] kwietnia 2015 r., [...] maja 2015 r., [...] maja 2015 r., [...] maja 2015 r., [...] czerwca 2015 r., [...] czerwca 2015 r. [...] czerwca 2015 r., [...] czerwca 2015 r., [...] czerwca 2016 r. i [...] czerwca 2016 r., na które nie otrzymała odpowiedzi, gdyż organ - jak wynika z odpowiedzi na skargę - bezpodstawnie uznał, że wszystkie pisma - decyzje, postanowienia, zaświadczenia - zostały skutecznie doręczone w trybie art. 44 k.p.a. lub pozostawione bez rozpoznania w trybie art. 64 § 1 k.p.a. Na ponowne wezwanie Wojewódzkiego Sądu o jednoznaczne i precyzyjne określenie przedmiotu każdego z wniosków wskazanych w piśmie z 28 września 2016 r. oraz informację czy przed wniesieniem skargi T. G. wystąpiła z żaleniem na niezałatwienie sprawy w terminie, pismem z 9 grudnia 2016 r. udzielona została odpowiedź przez T. G., działającą przez pełnomocnika z urzędu, iż przedmiotem skargi jest bezczynność Prezydenta m.st. Warszawy polegająca na braku doręczenia odpowiedzi na ww. wnioski oraz bezczynność polegająca na uznaniu, że w sprawach administracyjnych z tych wniosków organ załatwił je poprzez wydawanie rozstrzygnięć i kierowanie pism na adres, co do którego miał wiedzę, że skarżąca nie ma możliwości ich odebrania, a nadto, iż akta sprawy świadczą, że wystąpiła z zażaleniem w trybie art. 37 § 1 k.p.a.
Odrzucając skargę T. G. z 12 października 2015 r., Wojewódzki Sąd stwierdził, że z wyjaśnień skarżącej co do przedmiotu skargi wynika, iż została ona wniesiona na sposób wykonywania obowiązków służbowych przez Dyrektora Centrum Pomocy Społecznej Dzielnicy Śródmieście, polegający na niewłaściwym doręczaniu korespondencji, co nie mieści się w katalogu spraw wskazanych w art. 3 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2012 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), ale dotyczy spraw uregulowanych Działem VIII k.p.a. Skarga zatem jest niedopuszczalna.
Reprezentowana przez pełnomocnika z urzędu, T. G. wniosła skargę kasacyjną od tego postanowienia, domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania i zarzucając naruszenie przepisów postępowania, mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 58 § 1 pkt 1 w zw. z art. 3 § 2 ww. ustawy przez błędne uznanie, że skarga została wniesiona w sprawach, o których mowa w art. 227 i następnych k.p.a., w uzasadnieniu wskazując, że przedmiotem jest bezczynność Prezydenta w załatwieniu wniosków wymienionych w skardze, bowiem organ uchyla się od ich załatwienia, gdyż uznał, że korespondencja została doręczona niezgodnie z wolą strony, zaś skarżąca nie miała możliwości poznania rozstrzygnięcia.