Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Romana C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 9 maja 2005 r. sygn. akt IV SA/Wr 242/05 w zakresie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi Romana C. w przedmiocie wznowienia postępowania zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 30 lipca 2004 r. sygn. akt 4/II SA/Wr 2841/02 postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
I OSK 737/05
U Z A S A D N I E N I E
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 9 maja 2005 r. IV SA/Wr 242/05 odrzucił skargę Romana C. w przedmiocie wznowienia postępowania zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 30 lipca 2004 r. 4/II SA/Wr 2841/02.
Jak wynika z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia, pismem z dnia 14 lutego 2005 r. Roman C. wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego o podjęcie postępowania, w sprawie ze skargi Jolanty C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 15 października 2002 r. (...), zawieszonego w związku ze śmiercią skarżącej Jolanty C. Po otrzymaniu pisma Sądu informującego, że postępowanie w sprawie nie zostało zawieszone, a zakończone prawomocnym postanowieniem z dnia 30 lipca 2004 r., Roman C. pismem z dnia 7 marca 2005 r. skierowanym do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu, wniósł odwołanie od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 15 października 2002 r. (...), utrzymującej w mocy decyzję organu I instancji o przyznaniu Jolancie C. zasiłku stałego wyrównawczego od dnia 1 sierpnia 2002 r., żądając zmiany tej decyzji i nakazania wypłaty zaległego zasiłku od 4 października 1999 r., do 1 sierpnia 2002 r. Zarzucił, że decyzja ta narusza prawo, bowiem zasiłek stały wyrównawczy winien być wypłacany od 4 października 1999 r. Skarżący powołał się na rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w W. z dnia 19 kwietnia 2002 r. (...), którym zaliczono Jolantę C. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności od dnia 4 października 1999 r. do 1 października 2003 r. Zasiłek stały wyrównawczy przysługiwał zatem Jolancie C. od 1 października 1999 r. a nie od 1 sierpnia 2002 r. jak orzekły organy administracji.
W związku z pismem z dnia 7 marca 2005 r. Sąd wezwał Romana C. do sprecyzowania powyższego pisma i wskazania:
- czy pismo to jest skargą na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 15 października 2002 r. (...),
- czy jest to skarga o wznowienie postępowania w sprawie 4/II SA/Wr 2841/02 i jakie są podstawy wznowienia postępowania.
W piśmie z dnia 24 marca 2002 r. skarżący oświadczył, iż prosi o wznowienie postępowania w sprawie 4/II SA/Wr 2841/02.
Po ponownym wezwaniu Sądu do wskazania podstaw wznowienia skarżący w piśmie z dnia 18 kwietnia 2005 r. uzupełnił braki skargi podając, iż podstawą wznowienia postępowania przed Sądem jest art. 271 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, "gdyż na skutek śmierci Jolanta C. jako strona utraciła i nie miała zdolności, o której mowa w art. 271 pkt 2 ustawy". Wyjaśnił też, iż zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 11 stycznia 2005 r. (...) /uprawomocniło się 2 lutego 2005 r./ został uznany, wraz z synami spadkobiercą Jolanty C., a zatem z dniem uprawomocnienia się tego orzeczenia "pojawia się zdolność strony do działania". Od daty uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia praw do spadku po Jolancie C. do dnia wniesienia skargi o wznowienie postępowania nie upłynęły 3 miesiące, a zatem termin do wniesienia skargi o wznowienie został jego zdaniem zachowany.