Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Irena Kamińska Sędziowie sędzia NSA Marek Stojanowski /spr./ sędzia del. WSA Ewa Kwiecińska po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Burmistrza Miasta C. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem Miasta C. a Wójtem Gminy W. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku P. W. o udzielenie pomocy w formie zasiłku stałego z opłaceniem składki zdrowotnej oraz w formie udzielenia schronienia postanawia: wskazać Burmistrza Miasta C. jako organ właściwy w sprawie.
Wnioskiem z dnia 28 czerwca 2017 r. Burmistrz Miasta [...] wniósł o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy nim a Wójtem Gminy [...] poprzez wskazanie Wójta Gminy [...] jako organu właściwego do rozpoznania wniosku P.W. o udzielenie pomocy w formie zasiłku stałego z opłaceniem składki zdrowotnej oraz w formie udzielenia schronienia.
W uzasadnieniu wniosku podniesiono, że P.W. przebywa od marca 2017 r. w C. w noclegowni, która na zlecenie Gminy C. zapewnia schronienie osobom bezdomnym, nie posiada przy tym zameldowania na pobyt stały, gdyż został wymeldowany z ostatniego stałego adresu zameldowania (dowód: oświadczenie W.C. z dnia 12 maja 2017 r. oraz zaświadczenie wymeldowania z pobytu stałego w aktach sprawy).
Wnioskiem z dnia 12 maja 2017 r. P.W. przebywający na terenie Gminy C. zwrócił się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w C. z prośbą o udzielenie pomocy w formie zasiłku stałego wraz z opłaceniem składki zdrowotnej, oraz w formie udzielenia schronienia w Centrum Edukacji Socjalnej. Z uwagi na fakt, że P.W. jest osobą bezdomną Gmina C. w dniu 16 maja 2017 r. przekazała wniosek zgodnie z właściwością do Gminy W.
Dnia 9 czerwca 2017 r. Gmina W. zwróciła przedmiotowy wniosek twierdząc, że w związku z toczącym się postępowaniem administracyjnym wszczętym na żądanie Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. o uchylenie czynności materialno-technicznej z dnia 22 grudnia 2010 r. dotyczącej zameldowania P.W. na pobyt stały w budynku położonym w C. przy ul. [...], jest niewłaściwy do załatwienia przedmiotowej sprawy.
Wnioskodawca podniósł, że Pan W. jest osobą bezdomną, przebywającą w noclegowni w C. Zgodnie z art. 6 pkt 8 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 930 ze zm.), osobą bezdomną jest osoba niezamieszkująca w lokalu mieszkalnym w rozumieniu przepisów o ochronie praw lokatorów i mieszkaniowym zasobie gminy i niezameldowaną na pobyt stały, w rozumieniu przepisów o ewidencji ludności, a także osoba niezamieszkująca w lokalu mieszkalnym i zameldowana na pobyt stały w lokalu, w którym nie ma możliwości zamieszkania. Lokalem mieszkalnym w rozumieniu w/w przepisów jest lokal służący do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych. Lokalem nie jest natomiast pomieszczenie przeznaczone do krótkotrwałego pobytu osób, w szczególności znajdujące się w budynkach internatów, burs, pensjonatów, hoteli, domów wypoczynkowych lub w innych budynkach służących do celów turystycznych lub wypoczynkowych. Powołując się na stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego w postanowieniu z dnia 7 grudnia 2009 r., sygn. akt I OW 119/2009 podniósł, że "pod pojęciem schroniska określa się rodzaj hotelu zapewniający nocleg (zazwyczaj w zbiorowych salach), odpoczynek, możliwość zjedzenia posiłku, wysuszenia odzieży, uzupełnienia zapasów, czyli chodzi o miejsce, którego założeniem jest umożliwienie przeczekania do chwili, gdy pomoc taka będzie zbędna ze względu .na poprawę sytuacji życiowej danej osoby (...) nawet gdy z różnych przyczyn jest to stan przedłużający się, pobyt ten nie traci charakteru czasowego." Biorąc pod uwagę powyższe zdaniem wnioskodawcy P.W. spełnia przesłanki do uznania go za osobę bezdomną tj. jest osobą niezamieszkującą w lokalu mieszkalnym i nie zameldowaną na pobyt stały. Na gruncie art. 101 ust. 2 u.p.s. sformułowana została jednoznaczna norma, z której wynika iż dla świadczeń z pomocy społecznej w przypadku osoby bezdomnej, właściwą miejscowo jest gmina ostatniego miejsca zameldowania osoby bezdomnej na pobyt stały. Tym samym brak jest podstaw prawnych do badania zamiaru stałego pobytu P.W., który stanowi przesłankę ustalenia miejsca zamieszkania strony zgodnie z kodeksem cywilnym i przesądza o właściwości organów na zasadach ogólnych tj. z wyłączeniem osób posiadających status osoby bezdomnej. Miejsca przebywania P.W. nie można natomiast utożsamiać z miejscem jego zamieszkania jako centrum życiowych interesów. W myśl w/w przepisów gminą właściwą do rozpatrzenia wniosku Pana P.W. jest Gmina W., w której Pan W. posiadał ostatni adres zameldowania na pobyt stały.