Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T.W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 24 września 2014 r. sygn. akt II SA/Lu 1133/13 o oddaleniu wniosku T.W. o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie - [...] w sprawie ze skargi T.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie świadczeń z pomocy społecznej postanawia oddalić zażalenie.
T.W. w dniu 12 sierpnia 2014 r. złożyła wniosek o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie - [...] od rozpoznawania sprawy z jej skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie świadczeń z pomocy społecznej. Zdaniem skarżącej jej wniosek uzasadnia "naruszenie prawa z naruszeniem życia" przez w/w sędziów w wyniku wydania orzeczeń niekorzystnych dla skarżącej, uchylanych następnie przez Naczelny Sąd Administracyjny.
W pisemnych oświadczeniach, złożonych w dniu 13 sierpnia 2014 r. i 10 września 2014 r. sędziowie [...] wskazali, iż nie znajdują podstaw do wyłączenia ich od orzekania w niniejszej sprawie. Podkreślili, że ze skarżącą nie łączą ich więzy, o których mowa w art. 18 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej w skrócie p.p.s.a.). Ponadto, w ich ocenie, nie zachodzą żadne inne okoliczności, które mogłyby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do ich bezstronności w tej sprawie (art. 19 p.p.s.a.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie postanowieniem z dnia 24 września 2014 r. sygn. akt II SA/Lu 1133/13 oddalił wniosek T.W. o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie - [...]. W uzasadnieniu postanowienia podał, że stosownie do treści art. 18 § 1 p.p.s.a., sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy w sprawach, w których jest stroną lub pozostaje z jedną z nich w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy oddziałuje na jego prawa lub obowiązki (pkt 1), swojego małżonka, krewnych lub powinowatych w linii prostej, krewnych bocznych do czwartego stopnia i powinowatych bocznych do drugiego stopnia (pkt 2), osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli (pkt 3), w których był lub jest jeszcze pełnomocnikiem jednej ze stron (pkt 4), w których świadczył usługi prawne na rzecz jednej ze stron lub jakiekolwiek inne usługi związane ze sprawą (pkt 5), w których brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, jak też w sprawach o ważność aktu prawnego z jego udziałem sporządzonego lub przez niego rozpoznanego oraz w sprawach, w których występował jako prokurator (pkt 6), dotyczących skargi na decyzję albo postanowienie, jeżeli w prowadzonym wcześniej postępowaniu w sprawie brał udział w wydaniu wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie (pkt 6a), w których brał udział w rozstrzyganiu sprawy w organach administracji publicznej (pkt 7). W świetle natomiast art. 19 p.p.s.a., niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie.
W ocenie Sądu pierwszej instancji, w rozpoznawanej sprawie nie zachodzą okoliczności, o których mowa w powołanych wyżej przepisach, obligujące Sąd do wyłączenia sędziów [...] od rozpoznania niniejszej sprawy. Z wyjaśnień złożonych przez sędziów, na podstawie art. 22 § 2 p.p.s.a., nie wynika bowiem, aby istniały jakiekolwiek podstawy do ich wyłączenia od orzekania w sprawie. Okoliczności takie nie zostały również wskazane przez skarżącą. Należy podkreślić, iż fakt, że sędziowie, których wyłączenia domaga się skarżąca, orzekali w sprawach z jej udziałem, podejmując niekorzystne dla niej rozstrzygnięcia, nie stanowi podstawy do wyłączenia tych sędziów od orzekania w rozpoznawanej sprawie. Okoliczność ta nie może w szczególności stanowić podstawy wyłączenia wskazanej w art. 19 p.p.s.a., co potwierdza ugruntowane w tym zakresie orzecznictwo sądowe. Instytucja wyłączenia sędziego, zwłaszcza na podstawie przesłanki, o której mowa w art. 19 p.p.s.a., ma służyć zapewnieniu obiektywizmu sądu, a nie może być ona traktowana jako możliwość eliminowania w postępowaniu sędziów, których strona uznaje za nieodpowiadających subiektywnemu pojmowaniu swoich interesów. Sam fakt, że sędzia, którego wyłączenia domaga się strona, orzekał w innej sprawie z jej udziałem, nie stanowi wystarczającej przesłanki uzasadniającej, w myśl tego przepisu, wyłączenie sędziego (por. postanowienia NSA: z dnia 22 lutego 2008 r., II FZ 60/08, ONSAiWSA 2008, nr 6, poz. 97 oraz z dnia 27 września 2005 r., I OZ 939/05, niepubl.).