Dnia 10 listopada 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2016 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 26 sierpnia 2016 roku, sygn. akt II SA/Rz 166/16 odmawiające przewrócenia terminu w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia [...] września 2015 roku nr [...] w przedmiocie przyznania prawa do świadczenia alimentacyjnego postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 26 sierpnia 2016 r. sygn. akt II SA/Rz 166/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odmówił M.P. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia [...] września 2015 r. w przedmiocie przyznania prawa do świadczenia alimentacyjnego.
W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, że postanowieniem z dnia 21 stycznia 2016 r. sygn. akt II SA/Rz 1718/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odrzucił skargę M.P. złożoną przez profesjonalnego pełnomocnika na opisaną w sentencji decyzję w związku z nieuzupełnieniem braków formalnych skargi, tj. nienadesłaniem pełnomocnictwa do reprezentowania skarżącej. Wnosząc skargę w dniu 2 lutego 2016 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej złożenia, skarżąca wyjaśniła, że zlecając profesjonalnemu pełnomocnikowi sporządzenie i popieranie przed Sądem uprzednio złożonej skargi miała pełne prawo sądzić, że wszelkie procedury związane ze złożeniem skargi zostaną dotrzymane, tym samym złożenie skargi z uchybieniem terminowi nastąpiło bez jej winy. Skarżąca podkreśliła także, że w ugruntowanym orzecznictwie Sądu Najwyższego stwierdza się, iż uchybienie terminu do dokonania czynności procesowej przez obrońcę/pełnomocnika poczytuje się zawsze jako brak winy strony, a co za tym idzie uchybiony termin należy jej przywrócić.
Odmawiając przywrócenia terminu do wniesienia skargi Sąd pierwszej instancji zaznaczył, że złożenie wniosku o przywrócenie terminu wraz ze skargą przez samą skarżącą nie niweczy skutków procesowych zaniedbań jej pełnomocnika, który wcześniej w jej imieniu wniósł w terminie skargę na tę samą decyzję. Bowiem nieuzupełnienie przez pełnomocnika skarżącej braku formalnego skargi nie może być poczytane jako okoliczność wyłączająca winę skarżącej w nieterminowym ponownym złożeniu tej skargi. Sąd podkreślił, że w przypadku, gdy strona jest reprezentowana przez pełnomocnika, to przy ustalaniu jej winy w niezachowaniu terminu należy mieć na uwadze działania pełnomocnika, który dopuszczając się zaniedbań oraz uchybień, swoim zachowaniem działa bezpośrednio na szkodę mocodawcy. Dodatkowo, gdy jest to pełnomocnik profesjonalny, przy ocenie możliwości przywrócenia terminu należy uwzględniać wiedzę i konieczność zachowania należytej staranności przez tego pełnomocnika. Bowiem za działania i zaniechania pełnomocnika przy wykonywaniu czynności procesowych odpowiedzialność ponosi strona. W rezultacie brak było w niniejszej sprawie, w ocenie Sądu, podstaw do uznania, że skarżąca uchybiła terminowi do wniesienia skargi bez swojej winy.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła M.P. zarzucając Sądowi naruszenie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm., dalej: p.p.s.a.) poprzez błędne przyjęcie, że strona uchybiła terminowi do wniesienia skargi ze swojej winy. W zażaleniu wskazano, że korzystając z pomocy profesjonalnego pełnomocnika skarżąca mogła uznać, iż wszystkie wymagane prawem czynności procesowe zostaną wykonane przez niego w sposób prawidłowy, zatem skarżąca zlecając prowadzenie swojej sprawy w sposób właściwy zadbała o swojej interesy. W konsekwencji, w ocenia autora zażalenia, nie można skarżącej przypisać winy w uchybieniu terminowi o wniesienia skargi.