Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K.G - T., D.B, T.K., D.K. i A.W na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 grudnia 2015 r. sygn. akt I SA/Wa 1445/15 o odmowie przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego w sprawie ze skargi K.G - T., D.B, T.K., D.K. i A.W na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia 8 czerwca 2015 r., nr DRiR.580.377.2015.SK w przedmiocie umorzenia postępowania postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 14 grudnia 2015 r. sygn. akt I SA/Wa 1445/15, na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 207), odmówił przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego, w sprawie ze skargi K.G - T., D.B, T.K., D.K. i A.Wna decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia 8 czerwca 2015 r., Nr DRiR.580.377.2015.SK w przedmiocie umorzenia postępowania.
Z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia wynika, że pismem z dnia 15 lipca 2015 r. K.G - T., D.B, T.K., D.K. i A.Wreprezentowane przez radcę prawnego A.M.W., wniosły do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia 8 czerwca 2015 r., nr DRiR.580.377.2015.SK w przedmiocie umorzenia postępowania, uiszczając jednocześnie niepełny wpis od skargi tj. kwotę 100 zł.
W związku z powyższym, Przewodnicząca Wydziału I zarządzeniem z dnia 29 października 2015 r., wezwała skarżące do uzupełnienia uiszczonego wpisu sądowego od skargi o kwotę 100 zł. Jak wynika z akt sprawy powyższe zarządzenie odebrane zostało przez pełnomocnika skarżących w dniu 10 listopada 2015 r.
W dniu 18 listopada 2015 r. strona skarżąca uzupełniła brakujący wpis sądowy, wnosząc jednocześnie o przywrócenie terminu do jego uiszczenia.
W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu, pełnomocnik skarżących wskazała na "trudności w komunikacji telefonicznej ze skarżącymi zamieszkałymi poza granicami Polski".
Sąd I instancji uznał, iż pełnomocnik skarżących nie uprawdopodobniła braku jej winy w uchybieniu terminu. Sąd zauważył, że z brakiem winy mamy do czynienia tylko w przypadku zaistnienia niezależnych od pełnomocnika i niemożliwych do przezwyciężenia okoliczności, gdy pełnomocnik nie mógł usunąć zaistniałej przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Okolicznością taką nie jest w ocenie Sądu fakt, że pełnomocnik w chwili, kiedy otrzymał wezwanie do uzupełnienia braków fiskalnych skargi, nie mógł telefonicznie skontaktować się z żadnym ze swoich pięciu mocodawców.
Dodatkowo Sąd I instancji podkreślił, że okoliczność zamieszkiwania skarżących za granicą i utrudnień w kontakcie z nimi, nie została w żaden sposób uprawdopodobniona przez pełnomocnika. Jakkolwiek uprawdopodobnienie nie jest równoznaczne z udowodnieniem to jednak wymaga, co najmniej przedstawienia okoliczności, które uwiarygodniłyby wystąpienie określonego zdarzenia. Nie jest do tego natomiast wystarczające poprzestanie na ogólnikowym stwierdzeniu o zaistnieniu jakiegoś faktu bez wskazania choćby tego, jakie przyczyny legły u braku możliwości skontaktowania się ze stroną. Nie sposób bowiem przyjąć, w ocenie Sądu, za wiarygodne, że w dobie aktualnego rozwoju systemów komunikowania się na odległość, sam fakt zamieszkania określonej osoby za granicą uniemożliwia z nią kontakt.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyli K.G - T., D.B, T.K., D.K. i A.Wreprezentowane przez radcę prawnego A.M.W., zaskarżając je w całości zarzuciły Sądowi I instancji naruszenie prawa procesowego, które miało istotny wpływ na wynik sprawy tj. art. 86 § 1 P.p.s.a. poprzez jego błędne zastosowanie.