Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. Z. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 listopada 2016 r., sygn. akt II SAB/Wa 310/16 o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego w sprawie ze skargi A. Z. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla m.st. Warszawy w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: oddalić zażalenie. 4
Zarządzeniem z dnia 24 listopada 2016 r., sygn. akt II SAB/Wa 310/16, Przewodniczący Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wezwał A. Z. do uiszczenia wpisu od zażalenia na postanowienie zawarte w punkcie 3 wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 października 2016 r. orzekające o zwrocie kosztów postępowania w sprawie. Skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 100 zł w terminie siedmiu dni od daty doręczenia przedmiotowego wezwania. Jak podano, wysokość wpisu sądowego ustalona została stosownie do § 2 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Rady Ministrów z 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193) - dalej: rozporządzenie.
Zażalenie na powyższe zarządzenie złożył A. Z., wnosząc o jego uchylenie oraz wskazując, że w art. 227 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.) - dalej P.p.s.a., przewidziano wyjątek od obowiązku uiszczania wpisu, zgodnie z którym zażalenia na postanowienia w przedmiocie kosztów sądowych nie podlegają opłacie (p. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 listopada 2016 r., sygn. I OZ 1323/16)
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
W myśl art. 194 § 1 P.p.s.a. zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia, których przedmiotem jest m.in. zwrot kosztów postępowania, jeżeli strona nie wnosi skargi kasacyjnej (pkt 9 tego przepisu). Przedmiotem rozpoznawanego zażalenia jest zwrot kosztów postępowania, zatem na postanowienie zawarte w zapadłym w sprawie wyroku zażalenie przysługuje. Generalnie zażalenie podlega opłacie, gdyż stosownie do art. 220 § 1 P.p.s.a. sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. Wyjątek zawiera art. 227 § 1 i § 2 P.p.s.a., który stanowi, że od zażaleń na zarządzenie przewodniczącego oraz postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego w przedmiocie kosztów sądowych, jeżeli strona nie składa środka odwoławczego co do istoty sprawy, nie pobiera się opłat sądowych. Zarówno wykładnia językowa, jak i systemowa wskazują jednak, że przepis ten nie znajduje zastosowania w przypadku zażalenia na postanowienie w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania. Zażalenie takie nie jest bowiem zażaleniem wniesionym na podstawie art. 227 § 1 P.p.s.a. (do którego to przepisu odnosi się zwolnienie z art. 227 § 2), lecz na podstawie art. 194 § 1 pkt 9 P.p.s.a. Konieczność rozróżnienia omawianych środków zaskarżenia potwierdza też to, że pojęcia kosztów postępowania, o których mowa w art. 194 § 1 pkt 9 P.p.s.a. i kosztów sądowych, do których odwołuje się art. 227 P.p.s.a., nie mogą być ze sobą utożsamiane. Kategoria kosztów postępowania jest pojęciem szerszym, obejmującym swym zakresem, obok kosztów sądowych (opłaty sądowe i zwrot wydatków - art. 211 P.p.s.a.), również inne należności wymienione w art. 205 § 1 i 2 P.p.s.a. (np. wynagrodzenie pełnomocnika, koszty przejazdów). Nie bez znaczenia pozostaje również umiejscowienie art. 227 § 2 P.p.s.a. w rozdziale 2 zatytułowanym "Koszty sądowe", stanowiącym wyróżnioną i odrębną od rozdziału 1 dotyczącego zwrotu kosztów postępowania część działu V poświęconego problematyce kosztów postępowania. Mając na uwadze powyższe uznać należy, że zwolnienie przewidziane w art. 227 § 2 P.p.s.a. dotyczy jedynie postanowień (zarządzeń) wydanych w przedmiocie kosztów sądowych. Wyłączenie obowiązku uiszczenia opłaty sądowej (wpisu) w przypadku zażaleń na postanowienia w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania pozostawałoby w sprzeczności z literalnym brzmieniem tej regulacji i systematyką aktu prawnego, prowadząc tym samym do zakwestionowania racjonalności rozwiązań prawnych przyjętych przez ustawodawcę (p. postanowienia NSA z: 26 maja 2011 r., sygn. I FZ 129/11, 26 sierpnia 2016 r., sygn. I OZ 889/16, 18 listopada 2016 r., sygn. I OZ 1287/16). Wyrażony w przywołanym przez skarżącego orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego pogląd odmienny jest stanowiskiem jednostkowym, którego Naczelny Sąd Administracyjny w niniejszym składzie nie podziela.
Konkludując trzeba stwierdzić, że w tej sprawie skarżący wniósł zażalenie na postanowienie w przedmiocie orzeczenia o zwrocie kosztów postępowania, czyli w trybie art. 194 § 1 pkt 9 P.p.s.a., zatem nie ma tu zastosowania wyłączenie z obowiązku uiszczenia wpisu sądowego określone w art. 227 § 1 P.p.s.a. Tym samym uznać należy, że zasadnie wezwano skarżącego do uiszczenia wpisu od tego zażalenia. Również wysokość wpisu określona została zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia, albowiem wpis stały bez względu na przedmiot zaskarżonego aktu lub czynności wynosi 100 złotych w sprawach zażaleń na postanowienia wojewódzkich sądów administracyjnych.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 i art. 198 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.
-----------------------
2