Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Tamara Dziełakowska po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 grudnia 2017 r. sygn. akt I SA/Wa 1261/17 o odrzuceniu zażalenia M. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 listopada 2017 r. sygn. akt I SA/Wa 1261/17 o odrzuceniu skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 października 2017 r. sygn. akt I SA/Wa 1261/17 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ostrołęce z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego postanawia oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 13 grudnia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie M. K. na postanowienie tego Sądu z dnia 24 listopada 2017 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej.
Zdaniem Sądu pierwszej instancji zażalenie na postanowienie z dnia 24 listopada 2017 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej zostało sporządzone, pomimo stosownego pouczenia, osobiście. W związku z tym zgodnie z art. 194 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm. - zwanej dalej P.p.s.a.) i art. 178 oraz art. 197 § 2 P.p.s.a. Sąd postanowił jak na wstępie.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła M. K., zarzucając mu naruszenie przepisów K.p.a. i P.p.s.a.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw.
Stwierdzić przede wszystkim trzeba, że zażalenie na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną powinno na podstawie art. 194 § 4 w zw. z art. 175 § 1 P.p.s.a. zostać sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Sporządzenie, jak w niniejszej sprawie, zażalenia przez samą stronę, niebędącą jednocześnie adwokatem, radcą prawnym, sędzią, prokuratorem, notariuszem, radcą Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej albo profesorem lub doktorem habilitowanym nauk prawnych oznacza, że nie został spełniony obowiązek ustawowy z art. 194 § 4 i art. 175 § 2 i 3 P.p.s.a. Strona skarżąca nie miała, bowiem wymaganej ustawowo tzw. zdolności postulacyjnej do sporządzenia przedmiotowego zażalenia. Prawidłowym było, zatem odrzucenie przez Sąd pierwszej instancji wniesionego w warunkach rozpoznawanej sprawy zażalenia. Limitowanie podmiotów uprawnionych do składania określonych środków zaskarżenia znajduje swoje umocowanie w przepisach ustawy, która pozostaje wiążąca tak dla Sądu, jak i stron postępowania. Późniejsze wyznaczenie pełnomocnika z urzędu nie wpływało z kolei na zgodność z prawem zaskarżonego postanowienia.
Z przedstawionych wyżej względów Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a. oddalił wniesione zażalenie