Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P. [...] Spółka Akcyjna z siedzibą w Bydgoszczy na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 marca 2014 r., sygn. akt VII SA/Wa 2476/13 odmawiającego wstrzymania wykonania decyzji Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia [...] maja 2013 r. znak: [...] w sprawie ze skargi P. [...] Spółka Akcyjna z siedzibą w Bydgoszczy na decyzję Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia [...] września 2013 r. znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia naruszenia przepisów postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 26 marca 2014 r., sygn. akt VII SA/Wa 2476/13 odmówił wstrzymania wykonania decyzji Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia [...] maja 2013 r. znak: [...] w zakresie nakazania P. [...] Spółka Akcyjna z siedzibą w Bydgoszczy usunięcia stwierdzonych niezgodności nr 2 i nr 3 w terminie 6 miesięcy od daty otrzymania decyzji.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji podał, że rozpatrywany wniosek o wstrzymanie wykonania nie mógł zostać uwzględniony już z tego powodu, że wnioskiem tym nie została objęta zaskarżona decyzja, a jedynie decyzja pierwszoinstancyjna. Ponadto, zawarty w skardze wniosek nie został należycie uzasadniony. Tymczasem ciężar dowodu w zakresie wykazania wymienionych w art. 61 § 3 p.p.s.a. okoliczności, stanowiących podstawę do wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, spoczywa na wnioskodawcy. Do wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków nie jest wystarczające samo twierdzenie strony. Uzasadnienie wniosku powinno wskazywać na konkretne okoliczności powodujące, że wykonanie aktu lub czynności będącej przedmiotem kontroli sądowoadministracyjnej spowoduje w stosunku do wnioskodawcy wystąpienie jednej lub obu przesłanek określonych w art. 61 § 3 p.p.s.a.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł P. [...] Spółka Akcyjna z siedzibą w Bydgoszczy, reprezentowana przez radcę prawnego, zaskarżając je w całości.
Sądowi I instancji zarzucono naruszenie przepisów prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, które to uchybienie miało istotny wpływ na wynik sprawy, to jest:
- art. 61 § 3 p.p.s.a. w zw. z art. 130 § 1 i 2 kpa poprzez jego błędną wykładnię, polegającą na niesłusznym i dowolnym przyjęciu przez Sąd, że warunkiem uwzględnienia wniosku o wstrzymanie wykonania jest objęcie wnioskiem zarówno zaskarżonej decyzji pierwszoinstancyjnej, jak i zaskarżonej decyzji drugoinstancyjnej, a więc de facto wszystkich decyzji wydanych w sprawie, jak również polegającą na błędnym uznaniu, iż na skarżącym spoczywa "ciężar dowodu" w zakresie "wykazania" okoliczności wymienionych w art. 61 § 3 p.p.s.a., co warunkuje uwzględnienie wniosku skarżącego, a w rezultacie - poprzez odmowę zastosowania art. 61 § 3 p.p.s.a. i niewstrzymanie wykonalności decyzji Prezesa ULC z dnia [...].05.2013 r., znak: [...] w zakresie nakazania usunięcia stwierdzonych niezgodności nr 2 i nr 3 w terminie 6 miesięcy od daty otrzymania decyzji, mimo wystąpienia przesłanek niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody oraz spowodowania trudnych do odwrócenia skutków w wyniku wykonania zaskarżonej decyzji Prezesa ULC,
- art. 134 § 1 w zw. z art. 61 § 3 p.p.s.a. poprzez niewłaściwe zastosowanie polegające na zaniechaniu przez WSA dokonania pełnej i prawidłowej oceny akt sprawy i wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji,
- art. 141 § 4 w zw. z art. 166 p.p.s.a. poprzez niedopełnienie wymogów uzasadnienia postanowienia, lecz potraktowanie wniosku skarżącego bez należytej uwagi, powierzchownie i tendencyjnie.