Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wiśniewska po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. Ł. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 stycznia 2018 r., sygn. akt III SA/Kr 279/17 odrzucające zażalenie M. Ł. na pismo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 5 grudnia 2017 r. w sprawie ze skargi M. Ł. na postanowienie Wojewody Małopolskiego z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 10 stycznia 2018 r., sygn. akt III SA/Kr 279/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił zażalenie M. Ł. na pismo z dnia 5 grudnia 2017 r. przesyłające mu urzędowy formularz "PPF" w sprawie z jego skargi na postanowienie Wojewody Małopolskiego z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd stwierdził, że przedmiotowym pismem sądowym z dnia 5 grudnia 2017 r. przesłano skarżącemu urzędowy formularz "PPF" celem jego wypełnienia w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania. Skarżący w dniu 2 stycznia 2018 r. wniósł na powyższe pismo zażalenie.
Sąd pierwszej instancji, powołując się na art. 194 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm., zwanej dalej "ppsa"), stwierdził, że ustawa nie przewiduje zażalenia na pismo, przy którym przesłano skarżącemu urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy "PPF", w związku z powyższym, na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 ppsa, odrzucił zażalenie skarżącego, jako niedopuszczalne.
Skarżący wniósł na powyższe postanowienie zażalenie, zarzucając naruszenie art. 32 ust. 1, art. 45 ust. 1 i art. 67 ust. 2 Konstytucji RP.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zażalenie jest środkiem zaskarżenia, który przysługuje, jak wynika z art. 194 § 1 ppsa, na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie oraz dodatkowo na postanowienia enumeratywnie wymienione w tym przepisie. Służy ono także na niektóre zarządzenia przewodniczącego, w przypadkach wskazanych w ustawie (art. 198 ppsa).
Mając na uwadze, że ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie przewiduje możliwości zaskarżenia w drodze zażalenia pisma sądowego, przy którym przesyłany jest urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy "PPF" celem jego wypełnienia, prawidłowo zatem Sąd pierwszej instancji uznał takie zażalenie za niedopuszczalne i je odrzucił na podstawie art. 178 ppsa.
Bezzasadny jest także zarzut dotyczący naruszenia przez Sąd pierwszej instancji zagwarantowanych konstytucyjnie wolności i praw obywatela, w tym wyrażonego w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP prawa do sądu, bowiem skarżący prawo to ma zagwarantowane na każdym etapie postępowania, a Sąd niezwłocznie rozpoznaje wszelkie jego pisma, wnioski, czy środki zaskarżenia, podejmując w tym zakresie odpowiednie czynności procesowe.
Z tych względów, zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie i Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 ppsa, postanowił jak w sentencji.