Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W.H. i L.H. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 marca 2019 r., sygn. akt I SA/Wa 1138/18 o odrzuceniu skargi kasacyjnej L.H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 grudnia 2018 r. sygn. akt I SA/Wa 1138/18 w sprawie ze skargi W.H. i L.H. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] kwietnia 2018 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 8 marca 2019 r., I SA/Wa 1138/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę kasacyjną L.H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 grudnia 2018 r. w sprawie ze skargi W.H. i L.H. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] kwietnia 2018 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości.
Z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia wynika, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 4 grudnia 2018 r. oddalił skargę W.H. i L.H. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] kwietnia 2018 r.
W dniu 28 lutego 2019 r. (data stempla biura podawczego) do Sądu wpłynęła skarga kasacyjna L.H. i W.H. wniesiona przez adwokata. Pełnomocnik w skardze podniósł, że z wnioskiem o sporządzenie uzasadnienia wyroku wystąpił wyłącznie W.H., jednak wniosek ten powinien zostać potraktowany również jako złożony przez L.H.. Wskazał, że W.H. złożył wniosek w imieniu obojga małżonków, jako współuczestników koniecznych postępowania, gdyż w ramach ustawowej wspólności małżeńskiej skarżący są współwłaścicielami nieruchomości stanowiącej przedmiot niniejszego postępowania.
Odrzucając skargę kasacyjną Sąd I instancji wskazał, że zgodnie z art. 173 § 2 P.p.s.a. skargę kasacyjną może wnieść strona, prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich po doręczeniu im odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Warunkiem skutecznego wniesienia skargi kasacyjnej jest zatem uprzednie otrzymanie przez stronę odpisu orzeczenia wraz z uzasadnieniem.
Stosownie do treści art. 141 § 2 ww. ustawy w sprawach, w których skargę oddalono uzasadnienie wyroku sporządza się na wniosek strony zgłoszony w terminie siedmiu dni od dnia ogłoszenia wyroku albo doręczenia stronie odpisu sentencji wyroku.
Następnie Sąd zauważył, że L.H. nie wystąpiła z wnioskiem o doręczenie odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem. Z wnioskiem takim wystąpił jedynie W.H.. W konsekwencji odpis wyroku wraz z uzasadnieniem został doręczony tylko W.H., a zatem tylko on mógł złożyć skargę kasacyjną.
Jako niezasadny Sąd uznał argument skargi kasacyjnej, że wniosek W.H. powinien zostać potraktowany jako złożony również przez L.H., gdyż został on złożony w imieniu obojga małżonków, jako współuczestników koniecznych postępowania. Zgodnie z art. 51 P.p.s.a. kilku uprawnionych do wniesienia skargi może w jednej sprawie występować w roli skarżących, jeżeli ich skargi dotyczą tej samej decyzji, co w niniejszej sprawie miało miejsce. Współuczestnictwo, o jakim mowa w tym przepisie oznacza, że w postępowaniu stroną skarżącą jest kilka podmiotów, ale zachowują one swoją legitymację strony. Jakkolwiek pisma wnoszone przez kilka osób, których uprawnienia lub obowiązki związane z przedmiotem zaskarżenia są wspólne, podlegają jednej opłacie (art. 214 § 2 P.p.s.a.), to nie pozbawia to każdego ze skarżących samodzielnej pozycji procesowej.
Dalej Sąd I instancji podkreślił, że stosownie do treści art. 142 § 2 P.p.s.a., jeżeli uzasadnienie wyroku zostało sporządzone na wniosek strony, odpis wyroku z uzasadnieniem doręcza się tylko tej stronie, która złożyła wniosek. L.H. nie złożyła takiego wniosku, a zatem odpis wyroku wraz z uzasadnieniem nie mógł zostać jej doręczony. Natomiast zgodnie z art. 173 § 2 P.p.s.a., skargę kasacyjną może wnieść strona po doręczeniu odpisu wyroku z uzasadnieniem (por. postanowienie NSA z 14 stycznia 2019 r., sygn. akt II FZ 832/18).