Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Lech po rozpoznaniu w dniu 6 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 czerwca 2010r., sygn. akt II SA/Wr 552/09 odmawiające przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi D. W. na postanowienie D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego we W. z dnia (...) czerwca 2009 r., Nr (...) w przedmiocie udostępnienia wglądu do wyciągu zmian gruntowych działki postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 16 lutego 2010 r. oddalił wniosek D. W. o wyłączenie wskazanych przez nią sędziów tegoż Sądu od rozpoznawania sprawy z jej skargi na postanowienie D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego we W. z dnia (...) czerwca 2009 r., Nr (...), w przedmiocie udostępnienia wglądu do wyciągu zmian gruntowych działki.
Na to postanowienie D. W. złożyła zażalenie, w związku z czym zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu została wezwana do uiszczenia wpisu sądowego od tegoż zażalenia w kwocie 100 zł. W odpowiedzi, skarżąca złożyła na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Referendarz sądowy tegoż Sądu wezwał skarżącą do sprecyzowania i udokumentowania danych dotyczących jej dochodów i innych osób prowadzących wraz z nią gospodarstwo domowe, a także zobowiązań i miesięcznych wydatków związanych z utrzymaniem siebie i domu. W odpowiedzi D. W. wskazała, że nie pobiera żadnych dodatków mieszkaniowych, kombatanckich czy alimentacyjnych, a emerytura jej i jej męża stanowi minimum socjalne. Wyjaśniła nadto, że nie korzysta ani z pomocy społecznej, ani z pomocy osób trzecich. Do powyższego pisma wnioskodawczyni dołączyła odcinek emerytury swój i męża z kwietnia 2010 r.
Postanowieniem z dnia 14 maja 2010 r., referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu odmówił skarżącej przyznania prawa pomocy.
Od tego postanowienia D. W. wniosła sprzeciw, w wyniku czego postanowienie referendarza utraciło moc, zgodnie z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 17 czerwca 2010 r., sygn. akt II SA/Wr 552/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odmówił D. W. przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie, wskazując, że nie wykazała ona, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania bez uszczerbku koniecznego dla utrzymania siebie lub rodziny, w szczególności nie przedłożyła stosownych dokumentów na skutek wezwania w tym przedmiocie. W związku z tym Sąd uznał, że wskazany przez D. W. łączny, miesięczny dochód jej i jej męża w wysokości 2.453 zł., pozwala na uiszczenie przez skarżącą wpisu sądowego w wysokości 100 zł.
Na to postanowienie D. W. złożyła zażalenie, z którego wynika, iż nie zgadza się z zapadłym rozstrzygnięciem oraz podniosła, że musi "żebrać w NSA w 600 procesach o pomoc bezskutecznie".
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
zgodnie z art. 245 § 1 powołanej ustawy z dnia Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. W myśl § 2 tego artykułu, prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Natomiast § 3 powołanego artykułu stanowi, że prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.