Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Wiesław Morys po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Skarbu Państwa - Ministra Sprawiedliwości na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 maja 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 2572/12 o przywróceniu E. B. M. G. terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 stycznia 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 2572/12 w sprawie ze skargi Skarbu Państwa - Ministra Sprawiedliwości na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2012 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia uchylić zaskarżone postanowienie i odmówić E. B. M. G. przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 9 stycznia 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 2572/12, wstrzymał wykonanie zaskarżonej decyzji Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2012 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji. Odpis powyższego orzeczenia wraz z uzasadnieniem został doręczony, na mocy doręczenia zastępczego, pełnomocnikowi do doręczeń E. B. M. G., tj. S. B. K. w dniu 5 lutego 2013 r.
W dniu 19 kwietnia 2013 r. (data stempla pocztowego) r.pr. A. H. złożył w imieniu E. B. M. G. zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 stycznia 2013 r., jednocześnie, w przypadku uznania doręczenia postanowienia o wstrzymaniu zaskarżonej decyzji za skuteczne, wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia. W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik zakwestionował skuteczność doręczenia uczestnikowi postępowania postanowienia z 9 stycznia 2013 r., wskazując, że S. B. K. był ustanowiony pełnomocnikiem E. B. M. G., zamieszkałej na stałe za granicą, tylko na potrzeby postępowania administracyjnego. Jednocześnie podniósł, że nie przebywa on na stałe pod adresem, na który wysłana została przesyłka sądowa, o czym uczestniczka postępowania nie wiedziała, ale wiedział Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej wysyłając do niego korespondencję na adres przy ul. [...]. Pełnomocnik podniósł, że o okoliczności potraktowania S. K. jako pełnomocnika do doręczeń oraz o postanowieniu z dnia 9 stycznia 2013 r. uczestniczka postępowania dowiedziała się dopiero po jego własnej wizycie w Sądzie, która miała miejsce w dniu 12 kwietnia 2013 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 17 maja 2013 r. uznał wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia za zasadny. W ocenie Sądu pierwszej instancji pełnomocnik uczestniczki postępowania uprawdopodobnił okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu do wniesienia zażalenia, wskazując na brak świadomości o uznaniu przez Sąd złożonego w postępowaniu administracyjnym pełnomocnictwa udzielonego S. B. K., za umocowujące do odbioru korespondencji kierowanej do E. B. M. G. Sąd podniósł ponadto, że nie podziela podnoszonych we wniosku o przywrócenie terminu argumentów o nieskuteczności doręczenia postanowienia ww. uczestniczce na adres pełnomocnika do doręczeń. Sąd wskazał, że pełnomocnictwo mu udzielone obejmowało również upoważnienie do działania wobec sądów (karta nr 39 akt sądowych), a z uwagi na okoliczność, że uczestniczka ma miejsce zamieszkania za granicą, zaś S. B. K. nie spełnia przesłanek przewidzianych w art. 35 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej: P.p.s.a., zasadne było potraktowanie go jako pełnomocnika do doręczeń. Sąd wskazał również, że skierował swoją korespondencję na adres (ul. [...], [...] Kraków), pod którym S. K. odebrał osobiście ostatnią korespondencję w postępowaniu administracyjnym, tj. zaskarżoną decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (co wynika ze zwrotnego potwierdzenia jej odbioru w dniu 23 października 2012 r.). Jednocześnie Sąd uznał, że pierwszym dniem w którym ustała przyczyna uniemożliwiająca pełnomocnikowi sporządzenie zażalenia był dzień 12 kwietnia 2013 r., zatem złożenie zażalenia wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego wniesienia w dniu 19 kwietnia 2013 r. nastąpiło z zachowaniem terminu określonego w art. 87 § 1 P.p.s.a.