Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Ożóg po rozpoznaniu w dniu 17 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 19 maja 2008 r. sygn. akt III SA/Po 858/07 w przedmiocie odrzucenia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi A. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania postanawia: odrzucić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, postanowieniem z dnia 19 maja 2008 r., odrzucił skargę kasacyjną A. W. od wyroku tego Sądu z dnia 13 marca 2008 r. oddalającego jego skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że jednym z wymogów dopuszczalności skargi kasacyjnej jest, w myśl art. 175 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a., sporządzenie skargi przez radcę prawnego lub adwokata. Stosownie zaś do treści art. 175 § 2 p.p.s..a. przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca prawny Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem, albo jeżeli skargę kasacyjną wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Skarga kasacyjna wniesiona przez skarżącego nie spełnia powyższego wymogu - nie została sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, a osobiście przez skarżącego. Dodatkowo skarżący nie należy do kręgu osób wymienionych w art. 175 § 2 p.p.s.a., które same skutecznie mogą sporządzić skargę kasacyjną. Podkreślenia wymaga fakt, że w pouczeniu udzielonym skarżącemu po ogłoszeniu wyroku na rozprawie w dniu 13 marca 2008r. wskazano, iż skarga kasacyjna pod rygorem odrzucenia, powinna być sporządzona przez pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym, albo doradcą podatkowym - w sprawach obowiązków podatkowych lub rzecznikiem patentowym - w sprawach własności przemysłowej. Zgodnie z art. 178 p.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Wobec faktu, iż skarga kasacyjna nie została sporządzona przez jedną z osób, o których mowa w art. 175 p.p.s.a. Sąd uznał ją za niedopuszczalną i na podstawie art. 178 p.p.s.a. - odrzucił.
Postanowienie to zaskarżył A. W. W ocenie skarżącego, jako absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu [...] w P., był uprawniony do sporządzenia skargi kasacyjnej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie skarżącego podlega odrzuceniu.
W myśl art. 194 § 4 p.p.s.a. zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego.
Jak wynika z akt sprawy, przedmiotem zażalenia skarżącego jest postanowienie z dnia 19 maja 2008 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej. Powinno więc być ono sporządzone, jak wynika z powołanego przepisu, przez profesjonalnego pełnomocnika. Skarżący nie jest ani adwokatem, ani radcą prawnym i nie posiada uprawnień umożliwiających mu wywiązanie się z przymusu adwokacko - radcowskiego.
W myśl natomiast art. 180 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną jeżeli ulegała ona odrzuceniu przez wojewódzki sąd administracyjny, albo zwróci ją temu sądowi w celu usunięcia dostrzeżonych braków. Przenosząc te rozważania na postępowanie zażaleniowe podkreślić trzeba, że postępowanie to cechuje niesamodzielność konstrukcyjna, co zobowiązuje do stosowania przy jego rozpoznawaniu, zgodnie z treścią art. 197 § 2 p.p.s.a., odpowiednio przepisów o skardze kasacyjnej. Niesporządzenie zażalenia na postanowienie w przedmiocie odrzucenia skargi kasacyjnej przez adwokata lub radcę prawnego jest brakiem nieusuwalnym, dlatego też Naczelny Sąd Administracyjny nie miał podstaw aby zażalenie to z dostrzeżonymi brakami zwracać celem uzupełniania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu. Na marginesie dodać należy, że skarżący został pouczony przy doręczeniu zaskarżonego postanowienia o konieczności sporządzenia tego zażalenia przez profesjonalnego pełnomocnika.
Mając to na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 180 w związku z art. 178 i art. 197 § 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.