Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska po rozpoznaniu w dniu 27 września 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia L.W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 sierpnia 2011 r. sygn. akt IV SA/Wa 877/10 o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi L.W. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] kwietnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wydania decyzji z naruszeniem prawa postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przywrócić skarżącemu termin do wniesienia skargi kasacyjnej.
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił L. W., reprezentowanemu przez adwokata z urzędu, przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. W uzasadnieniu Sąd podniósł, iż jako przyczynę uchybienia terminu pełnomocnik skarżącego wskazał błędne oznaczenie daty wpływu odpisu wyroku Sądu I instancji w ewidencji pism prowadzonej przez pełnomocnika. Błąd ten powstał na skutek wadliwego działania programu komputerowego, w którym prowadzona jest ewidencja. W ocenie Sądu I instancji powołane przez pełnomocnika skarżącego okoliczności nie stanowią przesłanki przywrócenia terminu zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej jako "P.p.s.a.", bowiem nie wskazują na brak winy pełnomocnika w uchybieniu. Sąd podkreślił, iż pełnomocnik, niezależnie od automatycznie prowadzonej ewidencji komputerowej, winien był zweryfikować datę wpływu pisma zawierającego odpis wyroku.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł L. W., reprezentowany przez tego samego pełnomocnika, domagając się uchylenia zaskarżonego orzeczenia w całości. Sądowi I instancji zarzucono naruszenie art. 86 § 1 P.p.s.a. poprzez przyjęcie, iż uchybienie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej było zawinione. Pełnomocnik skarżącego podniósł ponownie, iż uchybienie terminu wynikło w wadliwego działania programu, w którym prowadzona jest ewidencja korespondencji przychodzącej do kancelarii działającego w sprawie adwokata. Ponadto skarżący wskazał, iż w przedmiotowej sprawie powstawały też błędy ze strony Sądu, które traktowane były jedynie jako omyłki i w ten sam sposób należy potraktować błąd, jaki powstał przy datowaniu ewidencjonowaniu pisma, którym pełnomocnik skarżącego otrzymał odpis wyroku zapadłego w sprawie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie posiada usprawiedliwione podstawy.
Przywrócenie uchybionego terminu, zgodnie z art. 86 § 1 P.p.s.a., możliwe jest jedynie w wypadku, gdy uchybienie nastąpiło bez winy strony. Art. 87 § 2 tej ustawy składa obowiązek uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu na stronę, która domaga się przywrócenia terminu do dokonania czynności w postępowaniu.
W przedmiotowej sprawie L. W. wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej uzasadniając uchybienie tym, iż program ewidencjonujący korespondencję otrzymywaną przez pełnomocnika strony błędnie zapisał datę wpływu pisma zawierającego odpis wyroku Sądu I instancji. Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, iż we wniosku skarżącego nie zostały wskazane okoliczności, które mogłyby uprawdopodobnić brak winy strony w uchybieniu terminu do wystąpienia z wnioskiem o sporządzenie uzasadnienia wyroku. Stanowisko to uznać należy za nieuzasadnione.
Podkreślenia wymaga bowiem, iż w przedmiotowej sprawie skarżący reprezentowany był przez pełnomocnika ustanowionego w ramach przyznanego stronie prawa pomocy, a nie wybranego i umocowanego przez skarżącego osobiście. Tym samym obarczanie go winą na nieumyślną omyłkę wyznaczonego adwokata wydaje się być nazbyt rygorystyczne. Szczególnie jeśli weźmie się pod uwagę, iż uchybienie nastąpiło w istocie nie z winy samego pełnomocnika, a raczej na skutek nieszczęśliwego zbiegu okoliczności i wadliwego działania programu komputerowego, używanego do ewidencji pism w kancelarii. Ponadto podkreślenia wymaga, iż inne pisma wnoszone były w toku całego postępowania sądowoadministracyjnego z zachowaniem zakreślonych terminów, zatem przyjąć można, iż gdyby nie błąd wynikły ze sposobu działania programu, to i w tym przypadku działający w sprawie adwokat zachowałby właściwy termin. Wskazuje na to fakt, iż skarga kasacyjna wniesiona została w trzydziestodniowym terminie, liczonym od dnia zaewidencjonowania pisma, którym doręczono skarżącemu odpis wyroku jaki zapadł w sprawie. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w przedmiotowym postępowaniu zachodziły więc okoliczności pozwalające przyjąć, iż uchybienie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej nastąpiło bez winy skarżącego, a postanowienie Sądu I instancji, odmawiające przywrócenie tego terminu, wydane zostało z naruszeniem art. 86 § 1 P.p.s.a. i jako takie podlegało uchyleniu. Z uwagi zaś na wskazane wyżej okoliczności Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż wniosek L. W. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej zasługiwał na uwzględnienie.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 188 w zw. z art. 197 § 2 i art. 86 § 1 w zw. z art. 193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.