Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Joanna Runge-Lisoowska po rozpoznaniu w dniu 17 października 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 21 sierpnia 2007 r., sygn. akt II SAB/Bk 20/05 o odrzuceniu zażalenia w sprawie ze skargi K. M. na bezczynność Burmistrza Miasta Z. w przedmiocie pomocy społecznej postanawia oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 21 sierpnia 2007r. sygn. akt II SAB/Bk 20/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku odrzucił zażalenie K. M. na postanowienie tego Sądu z dnia 5 lipca 2007r. również odrzucające zażalenie. Odrzucenie zażalenia postanowieniem z dnia 21.08.2007r. nastąpiło z tego względu, iż K. M. nie uzupełnił w terminie braków zażalenia, tj. nie przekazał jego kopii mimo wezwania przez Sąd do tej czynności, zawierającego stosowne pouczenie co do skutków nie uzupełnienia braków.
W zażaleniu na postanowienie z dnia 21 sierpnia 2007r. K. M. wniósł o jego uchylenie, powołując się na uzasadnienie zawarte w poprzednio składanych zażaleniach i orzeczeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego, dot. uzupełniania braków pism procesowych.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) przewidują wymogi formalne jakim powinno odpowiadać każde pismo procesowe. Jeżeli pismo wymogom tym nie odpowiada wnoszący je zostaje wezwany do uzupełnienia braków z informacją jakie skutki powoduje niezastosowanie się do tego wezwania. Art. 49 § 2 cyt. ustawy stanowi, iż pismo nie uzupełnione w terminie pozostawia się bez rozpoznania, jednak rygor ten nie dotyczy takich pism procesowych jak skarga, skarga kasacyjna czy zażalenie. Nie uzupełnienie braków tych pism kwalifikowanych powoduje ich odrzucenie.
Z mocy art. 47 § 1 w/w ustawy do pism należy dołączyć jego odpisy celem doręczenia ich innym stronom postępowania. Skarżący wnosząc zażalenie na postanowienie z dnia 5 lipca 2007r. nie wykonał tego obowiązku, wobec tego został wezwany do tego z pouczeniem o skutkach niezastosowanie się do wezwania.
Braków nie uzupełnił, a wobec tego jego zażalenie podlegało odrzuceniu na mocy art. 178 w zw. z art. 197 §2 tej ustawy.
Zażalenie nie mogło być uwzględnione i wobec tego orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 cyt ustawy.