Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 24 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 13 września 2012 r. sygn. akt IV SA/Gl 708/12 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi J. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia 9 lipca 2012 r. nr SKO-PS-424/2813/8565/2012/MN w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach postanowieniem z dnia 13 września 2012 r. sygn. akt IV SA/Gl 708/12 odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi J. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia 9 lipca 2012 r. nr SKO-PS-424/2813/8565/2012/MN w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że w treści skargi na ww. decyzję J. W., działająca przez pełnomocnika - W.S. zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu, uchylającego decyzję pierwszoinstancyjną nr DŚR.525.6831.2006.IM.3781/12 z dnia 28 maja 2012 r., wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta Dąbrowa Górnicza i orzekającego równocześnie o uchyleniu od dnia 1 maja 2008 r. wcześniejszej decyzji tego organu z dnia 8 czerwca 2006 r. nr MOPS/DSR-8127/1693/WS/06 o przyznaniu J. W. zasiłku pielęgnacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach mając na względzie treść art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a. stwierdził, że w rozpoznanym przypadku brak jest podstaw do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Sąd podkreślił, że zawarty w skardze wniosek nie został w ogóle uzasadniony, gdyż skarżąca nie wskazała żadnych okoliczności, które mogłyby świadczyć o tym, że wykonanie kwestionowanego aktu wywoła po jej stronie znaczną szkodę lub trudne do odwrócenia skutki. Tym samym nie sposób przyjąć, aby żądanie J. W. zostało należycie umotywowane w kontekście przesłanek wskazanych w art. 61 § 3 p.p.s.a. Ponadto, istnienia takich przesłanek nie można również wywodzić analizując całokształt okoliczności sprawy. Zaskarżoną decyzją rozstrzygnięto o uchyleniu przysługującego J. W. prawa do zasiłku pielęgnacyjnego uznając, że środki wypłacone jej w tych ramach od 1 maja 2008 r. są świadczeniem nienależnie pobranym.
Dostrzegając przy tym, że zwrot omawianych środków mógłby stanowić dla skarżącej dotkliwe obciążenie finansowe i powodowałby ewentualność powstania trudnej do powetowania szkody polegającej na niemożności opłacenia wydatków związanych z realizacją podstawowych potrzeb życiowych Sąd podkreślił, że sama zaskarżona decyzja skutku takiego nie wywiera, jako że rozstrzyga wyłącznie o uchyleniu prawa do spornego zasiłku. Konieczność zwrócenia pobranych z tego tytułu środków powstać może natomiast dopiero w następstwie odrębnej decyzji orzekającej o obowiązku zwrotu nienależnie pobranego świadczenia. Ewentualne niekorzystne konsekwencje finansowe wynikające z dokonania zwrotu pobranego zasiłku pielęgnacyjnego mogłyby stanowić skutek wykonania dopiero tej decyzji, nie zaś objętej wnioskiem decyzji z dnia 9 lipca 2012 r., którą jedynie uchylono prawo skarżącej do tego świadczenia.
J. W. złożyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego zażalenie na powyższe postanowienie, wnosząc o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez Naczelny Sąd Administracyjny. Do zażalenia dołączono kserokopie dokumentacji medycznej skarżącej - kart informacyjnych leczenia szpitalnego z lat 2005 - 2012.